Kara – Yoruldum

Bugünde açmadın çiçeğim,

Bugünde doğmadın güneşim,

Bu hasret uzun oldu, gelmedin.

Bu acımı dindirmedin.

Yar senin için, dağlarımı deleyim

Yar senin için, daha kaç kalp kırayım

Yar adını göklere mi yazayım

Seni özlemekten yoruldum.

Ne zormuş gömüp

Gözyaşlarıma avuçlarını,

Sensizliğe sığınmak.

Şehre dağılıyor efil efil yüzün,

Zifir bir gece geçiyor koynumdan.

Sol yanıma içli bir şarkı çöküyor.

Söküp atmalıyım bu yarayı yar.

Kanatıp günün göğsünü,

Sarmalıyım seni hercai sevişlere.

Neyleyim ki,

Yorgun yüreğime sığdırdım gidişini.

Öyle yabancı bir evdeyim,

Öyle yabancı serzenişlerde…

Bütün yağmurlar sensiz yağar şimdi,

Hüzzam makamında bütün mevsimlerim.

Düşlerim sararmış gülüşlere dökülür.

Neyleyim ki,

Yorgun yüreğime sığdırdım gidişini yar.

Varsın sende dursun bütün saatler,

Kalsın bir gece daha ellerin,

Ellerinde bir ömür tükensin.

Dilimin ucunda yarım yamalak bir mazi,

Çıldırasıya savrulup dursun takvimler,

Gitme dağılıp her günüme,

Yoruldum beklemekten,

Yoruldum.