Demir Demirkan – Öfkem ve Ben

Kor gibi düşüyor yüzüme kar taneleri

Gözyaşları gecenin hallaç pamuğu

Uçsuz karanlığa karşı suskunluğum

Ne kefen yırtılacak ne de güneş doğacak

Beklemiyorum, beklemiyorum

Sen ve sana ait herşeye sırtmı dönüp gidiyorum

Öfkem ve ben kol kola

Kalır külden bir hatıra

Kavrulsam bu yangınlarında

Öfkem ve ben kol kola

Kalır külden bir hatıra

Kaybolsam bu dönek dünyada

Dipsiz bir uçurumda yok olacak

Bir heves umutla düşlediğim bu rüya

Buz gibi bedenimle alnım açık

Kendime küfredip,

Küfredip defalarca

Beklemiyorum, beklemiyorum

Sen ve sana ait herşeye sırtımı dönüp gidiyorum

Öfkem ve ben kol kola

Kalır külden bir hatıra

Kavrulsam bu yangınlarında

Öfkem ve ben kol kola

Kalır külden bir hatıra

Kaybolsam bu dönek dünyada

….

Öfkem ve ben kol kola

Kalır külden bir hatıra

Kavrulsam bu yangınlarında

Öfkem ve ben kol kola

Kalır külden bir hatıra

Kaybolsam bu dönek dünyada

….

Öfkem ve ben kol kola

Kalır külden bir hatıra

Kavrulsam bu yangınlarında

Öfkem ve ben kol kola

Kalır külden bir hatıra

Kaybolsam bu dönek dünyada