Mozole Mirach – Trajedik Kozmos (feat Da Poet)

Da Poet

Ya, ya

Kendimi tatmin turlarımda bütün ruhlar ölü

Su’lûk varsa yarına gömülü hep dikenli teller örülü

Boca et karanlığı ve somur ölünü

Gör kütüğünü idiot tıkayamasın senin önünü

Yat dünyaya rap Poet şeç ve çekil köşene

… sualler var ek ümidi yüreğine

Bi renkli geçmiş hayatın olurken elemine

Ses ver tek düzeliğe ve sat ruhunu kalemine

Yaz ve resmet sen bi gidişat Poet

Düşleri mesken eden her beyinde mesken et

Ve altına imza atılan bir senet mi hayat denilen

Bir iskelet bu toprağa her bedenden kalıveren

Esaret mi her sonuçta akla hükmeden

İn ruhuna bak hezimet mi bizlere hükmü giydiren

Cesaret mi sence merdi gömdüren

İhanet mi öldüren ve yürekleri söndüren

Mozole Mirach

Ya, ya

Yılandı her gurur

Biçare beklediğim bu intikam

… olsa alırım öcümü

Anlamam derdi kafama takmam

İtinayla beslenen bu rapse

Bende coşturan ve bastıran tümceleri

Ardı ardına Muaf Teknik üslubunda (yeah)

Şark dikeni saldıran elinde onuru olsa da

Fesada hançer saplayan, kanla rapini yıkayan

Mozole – Poet istila, güneşi çamura bulayan

Rodosto gökyüzünde parlayan bi kozmos olsa

Kalemi olsa rapini duysa sözünü tek kalemde gözünü oysa

Bende sistem ortasında ağlarım

Bi lanet okuyup sallarım, başımdan atarım

Gördüğüm bu hologram devasa bi yalan

Enine boyuna yoğrulan, gözünü bağlayan

İnsanım ki kandırılan .. misali onarılan

Sanki figüran politik yalan

Kozmos : Evren

Su’lûk : Fakir,serseri