Kolera – Sen Nasıl Bir İnsansın

Yağdı yağmur aktı sel Doğdu Eylül’ün kızı ESEN

Günün sürpriz ismi Ehlen ve Sehlen

Çok zaman kaybetti deve pireyle Ben de küçüktüm eskide

Göğe bakardım Gözlerim dönerdi maviye

Gergedanın ezik kalbim üzerinde koşturması

Aynı benim farklı el değil bire bir hal alması

Uykudan evvel yolculanan günün hatırlanması

Derinden bir iç yanması (YANDIM..)

Bana gelirsen kalbin elinde gel

Kemiklerinden sıyrılıpta gel

Baharı bekle akasyalarla gel

Çuvallamayız korkma bir omuz ikimize de yeter

Söyle bana daha önce hiç kimseciklere söylemediğin sözler (SöyLe)

Hayrımı isteyen şükür birkaç yaratılanda var

Hala öldürdüğüm örümceğin üzerimde bedduası var

Hata yapmaktan korkan KOLO hata üzerine hata yapar

Sanki taşınırken düşer tabutum ölüm çıkar

Bir eksi daha yazıldı bir de naneye Gerek yok bahaneye

Utanç için bul kusur şahaneye

Un kendini lav zannetti söndü döndü laleye

Şükür rahmet düştü tane tane her bir naneye

İste sade iste ayrı 7 pınardan su toplarım

İste eski medeniyetler gibi yerin dibine batarım

Ben gerçeğim onlar hayal İste sana ispatlarım

Bir sevsen beni Gönlündeki derdi siler atarım

NAKARAT:

Aradan çok yıllar geçti Çok sular aktı Düştüm bu hale

Eller heva hevesine düşkün Konuştu halimi 7 mahalle

Herkes anladı Ne yazık ki anlatamıyorum derdimi yare

Kalbim ellerden düştü Oldu ciğerde pare pare

Göründüm güçlü Düzeldim sandım ama hep bunalımdayım

Ne mümkün dengede durmak Fırtınadan bir uçurumdayım

Daha filmi anlatmadan ağlarsın Sen nasıl bir insansın

Ben senle aşka düştüm Parçalandım tane tane

KOLO kayıp ülkenin prensesi Ondan duyulmaz sesi

Büyütmüş beni ölülerin üvey sevgisi

Fermanı verdim mi vuruldu Cellâdın hain kellesi

Azarlandığım anlar ve insanların küfrü sözleri

Bakar kör bir hayat yaşadık hurma ağacı altında

Buka vuruldu kahra ateş düştü bağrıma

Kötü niyetle sorulan bir sorusun iyilik arama cevapta

Kendini öldüren bir akrebim ben yangın ortasında

Altın suyuna batırdın tekrar sattın eski hurdayı

Ben de sen kalana kadar soydum izbe dükkânı

Özledim sinirliyken gelip derdime sırnaşmanı

İnfilak eder gözlerime düşen intihar bıçakları

Sonunda geldin elinde tozlu yapma çiçeklerin

Ehh teşekkür ederim Bana da birkaç dakikanı verdin

Sen çocukları korkutan o soğukkanlı Çin prenssin

Ağlamak istedim 40 dereceyle yandı gözlerim

NAKARAT:

Aradan çok yıllar geçti Çok sular aktı Düştüm bu hale

Eller heva hevesine düşkün Konuştu halimi 7 mahalle

Herkes anladı Ne yazık ki anlatamıyorum derdimi yare

Kalbim ellerden düştü Oldu ciğerde pare pare

Göründüm güçlü Düzeldim sandım ama hep bunalımdayım

Ne mümkün dengede durmak Fırtınadan bir uçurumdayım

Daha filmi anlatmadan ağlarsın Sen nasıl bir insansın

Ben senle aşka düştüm Parçalandım tane tane..