Polemick – Kime Söz Verdi Ki Dünya

Kime söz verdi ki dünya

Dün şikayetimle geçmeyen adımla karaladım bu sayfayı

İçime dert düşürdüm oysa üfle kanlı pastayı

Ölenin arkasından ağlamak bulur bir haftayı

Ömür biterse can gider yaşam biter kaldırın şu hastayı…

Yoktu bir derdim derdimi hayata devrettim yemin ettim

Kalbimi aldım bedenimden ben sundum yarime sevk ettim

Yeniden doğmuştum ben sanki dedin ya ben seni affettim

Sen gittin ben duyamaz oldum gülüşünü aklıma kaydettim

Belki de ben beni kaybettim of dedim ya senden bahsettim

Atalarımız boş konuşmaz koça boynuz yük değildir

Aradaki farkı bir çöz dostum ölüm yaşam bir değildir

Savaşta sağ kalmış son asker düşmana göre bir sebildir

Geceler çok zor geçse bile sabah güneş doğar kesindir

Engellenemez bir şeydir ecel her bir mezar buna delildir

Dünya kime söz verdiki dünya

Dünya kime gül verdiki bu rüya

Sağa sola kaçma yanıtı ver soruya

Korkma kaderden cesaretin bile yok senin…

Doğan güneş selam eder gecem biter hüzün gider

Farklı açıdan insan oğlu mutluluk adam seçer

Her bir sayfa kopardıkça takvimin güler geçer

Her bir damla göz yaşımla sıkıntım veda eder

Kader belki vazgeçer oyun biter hayal küser

Durdurun şu zamanı sevdiğim yanımda gitmesin

Bu rüya bitmesin hiç kimse bilmesin

Veda sevmesin bizi yalan kıskanır bizi

Hayat pembe bir dizi ve bölüm yaşam sentezi

Zaman öyle bir yalanki kandırırdı herkezi

Kokun sinmiş üstüme allahım yardım et bana

Fazla bir şey istemem ki bir gülüş yeter bana

Aciz bir duruma düşme düşmanın acır sana

Zamana sitem faydasız tecrüben kalır sana

Geç de olsa anla zamanı halata bağla

Ben bundan öncesinde göz yaşımla boğuldum

Hızlı koşmak istedim fakat nedense yoruldum

Sigara yaktım ardından küllerinde savruldum

Yanıt vermiyor duman ben benimle avundum

Sonrasında sustum…

Dünya kime söz verdi ki dünya

Dünya kime gül verdi ki bu rüya

Sağa sola kaçma yanıtı ver soruya

Korkma kaderden cesaretin bile yok senin…