Feridun Düzağaç – Emekli

Ne karşıdan gelen var

Ne de beni geçip giden

Kayboldum korkuyorum

Aslında bildiğim yerler

Hep tanıdık virajlar

Savrulup duruyorum

Bu yollar onu gidilmez yapanlar

Çukurlar uçurumlar

Ne kadar gitsem bitmez içimden geçer yollar

Ben emekli kerem’im

Aslım dijital olmuş

Gizlice buluştuğumuz yer katlı otopark olmuş

Yaralar ince ince yaralar

Zamana bırakırım

Zaman onu allar pullar

Kapanmıyor yaralar

Kılavuzum kalbimdi burnum çoktan sürtüldü

Arzuların üstü örtüldü

Arzular hiç durmadan arzular

Dokunuşlar ikinci el

Naylon maylon mutluluklar

Kapanmıyor yaralar

Yalanlar günah keçisi zamanlar

Bu şarkı yarım kalsın belki belki bir gün hayal tamamlar

Kapanmıyor yaralar