Diyar Pala – Sessizlik (Ft.nomad)

sessizlik eşsiz bi enis

kaba sığmayan düşüncenin yüzdüğü bi deniz

sessiz ve sedasız melodisi ilacım

içimdeki çağlayanların o barajı

her kışın ardından gelecek o baharı

hatırlatır bana sarar benim dört yanımı

ilhamın harcı nefes olur can verir

hayat yolunda yorgun düşünce bu hancı

onda buldum bu aşkı iki duble atınca

sınırları aştım ve sorunları yerinde

bırakıp kara deliklerin anası sonsuz

bu evrenin en ucuna ulaştım

Sessiz şehir yine bu gece doldum

Nerdeyim niye buradayım diye sordum

kendime

bu kadar insanın acaba derdi ne

çare varmıdır herkese

Sende dertlisin benim gibi

zaten her şey hep film gibi

izlerim

yaşamın içindeki kareleri isterim

sonunda aralamak perdeyi

Yürüyorum kalabalıklar içinde tek başıma

bu gece sessizlik sırdaşım kaçamam

çok dert var biliyorum sırtımda

ama yenilemem dünyanın hırsına

içi dışı çelişkili menfaat ilişkisi

teknoloji gelişim için cebi yok kefenimin

düşünürüm onunla yaşarım yine yükselişi

suskunluk bi bakıma benim dirilişim

süzülüp gider duyguları yargılamam

üzüntü keder yada kuşkuları hiç aramam

gürültüden uzak bu bestenin anahtarı

tek tek açabilir o beynimdeki kapıları

her yerde ölüm yeryüzü kan gölü

keşke bu sessizlik gelsede üstünü

örtsede küskünü barıştırıp çalsa bu melodiyi

çözülse içindeki kördüğüm