Ahmet Selçuk İlkan – Yakılacak Adam

İlk ateşi sen yaktın

Son yangın da senden olsun

Senin canın sağ olsun”

Bilmeliydim

Bir sabah çekip gideceğini

Dünyayı başıma yıkıp gideceğini bilmeliydim

Ve sen daha kırmadan bu aşkın kalemini

Ben her şeye eyvallah deyip

Çekip gitmeliydim bu şehirden

Ben yakılacak adamım bu şehirde

Sana böyle yandığım için

Ben asılacak adamım bu şehirde

Seni böyle sevdiğim için

Oysa

Neler öğretti hayat bana

Gülerken ağlamayı

Sırtımdan vurulmayı

Aç susuz yaşamayı

Daha neleri öğretti hayat bana

Bir sana yalvarmayı öğrenemedim

Bir de seni unutmayı

Ben yakılacak adamım bu şehirde

Sana böyle yandığım için

Ben asılacak adamım bu şehirde

Seni böyle sevdiğim için

Sen sahte mutlulukların süslü prensesi

Sen sosyetik barların şımarık sokak kedisi

Sen mutluluğun korkak faresi

Sen hep aynı gecelerin

Hep aynı şarkıların

Hep aynı masaların vazgeçilmez mezesi

Senin cirit attığın sokaklarda

Ne gezer aşkın vefanın gölgesi

Çek git artık!

Yaşanmasın bir daha aşkın böylesi

Çek git artık!

Bitsin burada bu aşkın hikayesi

Oysa

Bir yudum mutluluğun için

Yollarına bir ömür serdim

Oysa

Bir gelişin için

Sokaklarına binlerce sabır ektim

Hasretse hasret

Acıysa acı

Uğrunda en kralını çektim

Üstelik yalnız ve tektim

Senin bir taş olduğunu nereden bilecektim?

Biliyorsun

Seni bebekler gibi sevdim

Seni çiçekler gibi sevdim

Seni melekler gibi sevdim

Çünkü sen

Tapılacak kadındın (!) bu devirde

Oysa ben

Sana böyle yandığım için

Sana böyle kandığım için

Seni böyle sevdiğim için

Asılacak adamım bu şehirde

Yakılacak adamım bu şehirde

Git git artık

Güle güle!

AHMET SELÇUK İLKAN