Sefarad – Yastayım

Yoksun yine varlığım sürünüyor

Sensizliğim bilinmiyor

Sen gittin gideli ellerim hep titriyor

Kalbim bu acıyı saklıyor

Yıllar sonra bile hiç kimseye söyleyemedim

Bu sevdayı kalbime gömdüm ve sen öldün

Şimdi eşim dostum beni hastayım sanıyor

Yastayım ama kimse bilmiyor

Seni son gördüğüm yerde yıllar sonra

O gün geldi yine aklıma

Bu kez bir elimde kızım içimde fırtına

Göçüp gittiğin o yolda

Sen varmışsın gibi gibi her gece ışığı kapatmadım

Gel gör ki ben hala yokluğuna alışamadım

Şimdi eşim dostum beni hastayım sanıyor

Yastayım hiç kimse bilmiyor

Bugün doğum günün yanında değilim

Bu yüzden hiç iyi değilim

Yaşlandım artık bıraktığın gibi değilim

Üstelik bir kızım var evliyim

Çok zor o kadar yıl sonra itiraf etmek

Bu aşkı bertaraf etmek

Yaşasaydın sana söyleyecek ne çok şey vardı

İsterdim bak unutmadım demek