Sancak – Kitabın Ön Yüzü

sorumluluklarım kaçardı benden her sebepte karşıma çıkıp.

tek hesapta biter işim ! hesabı bana yazın be öderim.

selam veren her elden iyilik ummak aptallıktı

biliyorum en zor anda çekip gitmek insanlıktı.

her zaman mı doğruyum diyen o yüz silikti?

her zaman mı baktığım o göz bir kara delikti?

zaman zaman yıkılmak üzere olan bir binayım,

destek herkes yıkıcı aletlerle , aşinayım.

Kelepçe takılı elime bak! Ve nedeni sorma dünüme baktım,

Ölümü gördüm gözümde.

Aynalarda yoktu kendim.Bulamadım ve hep tükendim.

Ölümü gördüm yüzümde.

sonunda silah gördüm gül tutan o bahçelerde

yolunda gitmeyince yollanırsın böyle işler

atlayıp geçilmez oldu teller önüme gardiyandı

yandı hayalim ve kül değil gün öldü geçmez artık.

..::Nakarat::..

kararan her yanın çaresi güneş mi?

bak elindeki resmin renkleri gözleri mi?

hayatın yok edici gözleri mi ?

sonunda yok etti gözlerimi.

..:::Verse 2:::.

Ben de isterim kanatlı gökdelenler,

Uçup ta tanımaz oldu insanı diğer bir insan,

Gidip te bir sokakta gözünü gezdir kör gözünle,

Asıl kahramanlar orda bu kitabın ön yüzünde.

Kitap sokaktı tek basımlık anlamaktı yaşamı zor,

Gül yasaktı dikene talim kanlı ön kapakta.

Neden o gökdelenler hep dönerdi sözlerinden?

(dönerdi sözlerinden. . )

Ve nerde başladıysa orada bitti, kapandı sayfalar silindi hepsi.

Yalandı saklanışlar haklı gitti iş değişti.

Ben de göremedim, kaldı birileri

Yine de güvenemedim kendimdeyim.

Zulümse gülmesin o baştaki gibi saf tutanlar,

Hazıra konamamak bir suç değil bir güç.

En üste demir atıp bir lafta geri kaçandı senin o eski halin,

Bana dokunmayan yılan bin yaşar misali…

..::Nakarat::..

kararan her yanın çaresi güneş mi?

bak elindeki resmin renkleri gözleri mi?

hayatın yok edici gözleri mi ?

sonunda yok etti gözlerimi