Penisilin – Korku Romanı

(verse)

Kahrolurum her gün ağlamaklı her günüm gecemde sen

bitkin halde ben beden yorgun yaralı kalbim

kolum façalı gözlerim dolu neden sonu hazindir hep

sözde mutluluk yolu sen seversen sev gidene elden bişey gelmez

ağlamak ta faydasız bakar fakat görmez

sevdiğin yanında yoksa öl yada kal fark etmez

sefil bi ruh kalır geride gülmek içimden gelmez

terk ettiyse o bilki üzülmez

sen de bir umut içinde barınmaktan virane

ayrılıkların nedenleri hep bi bahane

ben içimi dökerim sadece bundan sanane

kimene ben sevdim o sevmediyse bahtsızım

ginede arkadaşlarım yanımda fakat kararsızım

yine de sen yoksun ya içim yanar sızım sızım

ve bir kısım teselli bekçisi

nefret kalbimin nöbetçisi

sen kelepçesi ve ben seyircisi olmuşum

olan bitene dur diyemedim

çektim sessizce silahı çok kez kafama dayadım yapamadım

sen aklımdaydın akıllanmadım

yüzümden gülüşü attım yakıştıramadım

tebessüm etmekte zorlandım hayata karşı yüzümü astım

yaşam senin teninde ilkbahar yaprakları

benimki sonbaha ayazları

kanıp gittiğin o aşk masalları yalan

benimki korku romanı..

(nakarat)

sevemedim vedaları

habersiz hoşçakalları

yalan dolan masalları

sensiz geçen her anımı

unutamadım olanları

yazdım içime o anları

sanma penbe masallarda aşk

aslı korku romanı..

(verse)

Bir gün daha geçti hayattan gözlerimde özlem ateşi

geri döndürmez o iç çekişi kısa bi film şeridi hayat

kimi zaman gülsede çoğu zaman ağlatır

bu gözlerden akan yaşların kaçıncısı sonu olacak bilmem

tek yaşadığım gerçek her şeyin bir sonu olması

sigaramı sardığım gibi o kalın zaman çarşafını da sarabilsem başa

daha ne isterimki başka

yaptıklarımın cezasını çekmek kolay gelsede

yapmadıklarımın acısını çekmek asıl koyar bana

istediğim hiç bişeyi elde edemedim

bu yüzden elimdekileri de kaybettim

nedense hep yektim

ve bekledim o zifiri karanlıkta bir umut ışığı

lakin çok bakmaktan gözlerimi kör ettim

gerek yok zaten artık vazgeçtim

tek kalan küf tutmuş sevgimdi kalbimdeki

ve yüz görümlük bi anda ekşi tadı ağrıttı kalbimi

derinden gelen bi ses ecele davet sözcüklerini sarfetti

reddetmek içimden gelmese de mecbur kaldım

ve sözleri yazarken bugün ben ağladım..