Kolera – Kolaysa Anlat

İçinde çürüdüğüm oda maket, ben öğrenci hayat mektep

haren gürra yıkılır hatıra hassas yapraklarımın sonu

çıka hayra. Bas harmoni gelsin kulağa, açılır susta

ya rapim ya ölüm ya dünya ya feza ne hasım

ne çalım ne yapım ne yıkım değil umurumda Yak

izbe hayat hep hazır ol, rahat hayta hilkat ve

kalp hacamat yolculuğum bir kundak bir toprak

kahkahalarımda kayıpta murat. Hayli hayati, rap mütemadi

ört üstümü mermer baki göm büsbütün herşeyim

hayali geciktirme vaktim bu ikindi

Check mate, kahpe felek, işin acı üretmek

ne bilirsin sen nedir üşümek titremek

isteğin acılara tuz biber ekmek demek

Kolo deneyimli denek yalnız hep sükunet ve net

altını üstünü tersine çevirir, üstüne üstlük

çamları devirir tadan bilir, sen gülerken

ben pek ilgilenmem burdan geçtin mi bilmem

kim tutmuş, kim kesmiş, kim pişirmiş, kim yemiş

sen gülerken ben pek ilgilenmem, yalnız uyanmak cehennem

madem uyku yarı ölüm, canıma gecedir kasteden

Kendimi unutmak istiyorum, yol kenarına biriken kuru

yapraklar gibi günleri, ayları, yılları, anıları hatta

kendi devremi, çehremi, yakın çevremi dahi

sen bir sırrı bile tutamadın artık neyi paylaşabiliriz

candan ki? Esti rüzgar hiçlikistandan, ölmek tatlıydı baldan

serpilmiş hayalime gubar-ı gam ve ızdırap

Koleramın rapi zât hani nerde o eski rulokat

hababamın ruhu kaçtı gelde gör Rıfat

halkım konuşuyor kendi dilini çat pat

kolaysa anlat…

Yürüyüşü paytak paytak farları yak

karşıya geçmeye çalışıyor çaylak

sen aslında bir hiçsin dedim ve aniden yok oldu hortlak

doydu mu tumbak? 24 ünde 3 öğün bebelac bitirme

hepsini kardeşine de bırak biz öyle gördük

babadan, anadan, yarenden, hayatında herşey dümenden

bir gün ölürsen bilme benden

Bariz boynumu bağladım balona, şimdi baya bir yükseldim yerden.

Sana koyuldu den den selam getirdim sana

Hollandalı William Tell’ den, debelenmezsen

çabuk biter işimiz eğer beni dinlersen her dem

Kendimi unutmak istiyorum, yol kenarına biriken kuru

yapraklar gibi günleri, ayları, yılları, anıları hatta

kendi devremi, çehremi, yakın çevremi dahi

sen bir sırrı bile tutamadın artık neyi paylaşabiliriz

candan ki? Esti rüzgar Hiçlikistandan, ölmek tatlıydı baldan

serpilmiş hayalime gubar-ı gam ve ızdırap

Koleramın rapi zât hani nerde o eski rulokat

hababamın ruhu kaçtı gelde gör Rıfat

halkım konuşuyor kendi dilini çat pat

kolaysa anlat…