Alper Ayyıldız – Mum Damlaları

Nakarat;

Mum damlaları bile kıskanır seni; donup kalan yüzüne bir dön bak.

Haklarımı, yarınımı bulana da sunana da erbabım.

Kan sıçrar ama gözüme bir damla akarsa tanrım, yağmura vur.

Dostlarımı ve de düşmanı teke düşebilseydim, elemine dur.

1.Bölüm;

Şer dadandı�

Bulanmaktadır ya sonum buydu.

Her satırda hem bir dost hem bir düşman kazandım�

Zem suyunda tıkanmaktan ağlarım da gayri canıma yetti anla zati nefretim de gizli ta ki.

Can dayanmakta kanlı yüzde noksanım.

Hatırı yoksa kalmaz anıların, elime kefeni kına yakın.

İçine girecek olanı yok sayın da kaçmasın !

Kinim dilime bağlılıkta yeminliyse ben mi şeytanım ?

Ara tekrar;

Durdum durdum durdum beklerim de sonu gelmez uyudum.

Sonumu buldum elbet sonu yok bu işin başa sarar oyunum.

Vurdum vurdum vurdum inan ki canıma kefildi bu ruhum.

Sağ kalan bir cinayete kurban giderim sana meçhulüm.

Durdum durdum durdum beklerim de sonu gelmez uyudum.

Vurdum vurdum vurdum.

Durdum uyudum.

2.Bölüm;

Güvene ters düşen bu dilime ketumlukla sırdaşım.

İster susar hayratım, ister ahı bulana dek de arar dermanım.

Yok be tanrım, adımı koluna yazdı yarimeydi sabrım sense tek bir kusur bulmadın.

Azrailim beklemekte ölüme dar bir vakit var…

Donup kalan yüzüne bir dön bak.

Maneviyse değerim akanı yarama basarım Allahım.

Akarsa tanrım, yağmura vur.

Vur� Vur� Vur�

Bazen ağladım.

Bazen ise tek bir sille vuramadım.

Oyunlar başa döndükçe sıkıldım sıkıldım sıkıldım�

Sonumu bulmak istemiyorum her şey eskisi gibi zaten.

Boş ver gitsin !