Sansar – Sinir Krizi

Sehir bir okyanustu hep köpek balıklarıyla

ben nehirde beslenirdim onların artığıyla

gözlerinde olmasın bende olmiyim

oğlum sevenim olmasın bende sevmiyim

karanlık sokakta yürürken yüzüm gülmesin

ve ben kendimle ağlarken kimse görmesin

bu fırtına dinmesin dalgalar inmesin

ve ben benimle kalıyim kimse bilmesin

ve ben içimden geleni yazıyim kimse duymasın

ve bana özel bir melodim olsun sizin değilki o

benim içinde ağlasınlar ölemedimki hiç

ve bende dalga geçiyim hayatla gülemedimki hiç

bir hayat borcunuz var bana geriye verin

durun ne olur gitmeyin geriye gelin

ve ben çığlık çığlığa sinir krizlerimle

yumruk attım duvara şu an krizdeyim

bu bir sinir krizi tansiyon yüksek

bu bilimsel bir olay beynim hisset

gecenin ortasında ve güneşe hasret

major bir depresyon türü içimde kasvet

ciğerlerim sıkıştı konuşamıyorum

nefes almak çok zor geliyor yaşayamıyorum

ve ben bende değilim sanki içimde başka biri

ve o biri bir deli gözleri dönmüş

o an bir sigara yakıyorum şimdi sakinim biraz

bir an diyorum ne oluyor bu yaz soğuk bir yaz

ve etrafıma bakınıyorum ürkekçe bakışlar var

kim bu diyorlar sanki yakın akrabalar

sıkıyorum yumruğumu diyorum yapma

dinlemiyor içimdeki diyorki kalk ayağa

yak yık ve küfret evini mahvet

ve diyorumki ne olur yapma diyorki çok geç

onlar yaptılar bana hemde acımadan

onlar yaktılar beni hemde diri diri

yeni bir krize giriyorum ellerim titriyor

üzgün değilim ama gözlerim doluyor

bu bir sinir krizi tansiyon yüksek

bu bilimsel bir olay beynim hisset

gecenin ortasında ve güneşe hasret

major bir depresyon türü içimde kasvet