Mozole Mirach – Tozlu Raflar E.P.

Tozlu raflar,ardı mazilerde boş zamanlar! Ellerimde prangalar,içimde sancılar.Ölüm karanlık,manzaramda kaç ışık yanar? Ve Mozz bu şarkının dilinde kaç bedeni parçalar?!?

Eskimiş tozlu raflar ardı maziler,boş araziler içinde yanar döner nesiller.Geride kalan latifeler genizlerimde hep tüter ve sancıyan yerlerinse perde arkasında bekler.Kaç dönemdi şöyle baktım herşey hep yolunda.Kıymet anlaşılmaz,gülüşler eksik olmaz bu çevrede! Ve çevreden bakardı gözlerinde nem,düşüncelerle gözlenen bi bendim sanırım o dönem!Dostlarımsa hep yanımda oldu,kısa bi an değildi!Geçtiğim o yollar,yırtılan pabuçlar,kaç dikiş tutardı? Ve gençliğimde kaç önemli şahsiyet yatar?Atar damarda çalardı şarkılar!Aşık olmak bir oyundu,ve ben oyunda hep mızıkçılık yapardım,hep kaçardım!Kuytu bir mekanda saklanırdım.Şarkılar yazardım gizlice,defterimde her bi sayfada soru işareti?!?

Tozlu raflar,ardı mazilerde boş zamanlar! Ellerimde prangalar,içimde sancılar.Ölüm karanlık,manzaramda kaç ışık yanar? Ve Mozz bu şarkının dilinde kaç bedeni parçalar?!?

Tatlı bir rüyaydı hepsi,şimdi yanlız her sabahla ben mücadelemde boğuşur oldum.Unutmak mı bi çözüm yolu yoksa anımsamak mı geçmiş hatıraları,hatırla hoş zamanları!Öncelerde can ciğerdik,ve şimdi merabalarda kaldı her bi dialoğum,kayboldum bu boşluğun sefil karanlık olsada,mahkum olmamak gerek yarınlara,sözde kahraman adamlara!Sokaklarımda lambalar sönük ve geçtiğim o yollar ıssız artık,bense bir atık misali karmakarışık! Kaşlar hep çatık,üst baş batık ve ulaşamadığım o yıldıza halan aşık!Ne söylesende boş be Mozz sen anlat onlar dinlesin,bi gerçek varsa sen sus sende yok olup gidersin,kimse anlamazki halinden,şimdi geriye kalan elde,bir ritim,bir rap’im,yo bir de ben…!!

Tozlu raflar,ardı mazilerde boş zamanlar! Ellerimde prangalar,içimde sancılar.Ölüm karanlık,manzaramda kaç ışık yanar? Ve Mozz bu şarkının dilinde kaç bedeni parçalar?!?