İzzet Altınmeşe – Yaş Destanı

Bir güzel ki, on yaşına girince,

Gonca güldür de henüz açılır

On birinde, gonca diye koklarlar;

On ikide, elma diye saklarlar;

On üçünde cevr-ü cefa çekerler ;

On dördünde, hamre şekere benzer.

On beşinde, güzelliğin çağıdır;

On altıda, gören aklın dağıtır;

On yedide, göğsü cennet bağıdır;

Uzanır kameti selviye benzer.

On sekizde, hem artırır zarını,

On dokuzda, terk eylemiş arını.

Yirmisinde, gözdedir şikârını,

Zincirlerden kopmuş aslana benzer.

Yirmi beşten sonra, bıyık burulur;

Otuzunda, akan sular durulur;

Otuz beşte, hep günahları sorulur;

Yalana karışmış irfana benzer.

Kırk yalında, gazel dökülür bağlar;

Kırk beşinde, ettiklerine ağlar;

Ellisinde, insanlara bel bağlar;

Dağ başına çökmüş dumana benzer.

Elli beşte, sızı iner dizine;

Altmışında, duman çöker gözüne;

Altmış beşte, hiç bakılmaz yüzüne;

Geldi geçti, şimdi yalana benzer.

Altmış beşten sonra, beli bükülür;

Bütün damarından kanlar çekilir.

Gel gel diye toprak çağırır

Ahreti gözetir süphana benzer.

Beni ağlatma ki sen de gülesin (Leyli Leyli)

Hem murada hem maksuda eresin (Leyli Leyli)