Cumali Efrah – Milyonlarca

Milyonlarca insan

Milyonlarca erkek milyonlarca kadın

Bu milyonlarca aşk demek

Bu milyonlarca aşkta üzülerek söylüyorum ki milyonlarca kalıp

Milyonlarca kalıp

Bedelin ödendi çoktan siz anca milyonlarda kalın

Ben maneviyat eksikliğimi milyonlarca közle tamamlarken siz kağıttan milyonlara tapın !

Milyonlarca İNSANCIK !

Parayı ün sandı

Onlar hala insan mı !

Maalesef

Ve burası maalesef ki İstanbul

Ve çık bakalım İstiklal’e bu koca kentte insan bul

Milyonlarca kent içinde milyonlarca sağ salim milyonlarca pert

Milyonlarca yara be milyonlarca merhem varken

Benimki nasıl bir yara be benim derdim nasıl bir dert !

Milyonlarca yara milyonlarca yanak varken niye bir benimki alevlerde yanar

Çünkü milyonlarca doğruluk maskesinin arkasında insanların gizledikleri milyonlarca yalan !

Milyonlarca maske

Gizine s.çtığım rapçilerine milyonlarca maske !

Verin mehsüliyetleri tezahür etmesin bana master of stemoni makamındaki milyonlarca salak

Kanıyla milyonlarca silüet

Resmedip kırılan milyonlarca parmak

Tırnaklarını kendi çekip çıkarabilirken nem kremleriyle kaplı milyonlarca el ayak !

Milyonlarca el ayak yumruk ve tekme atan

Karanlıkta tenhaya sinmiş belki de milyonlarca tinerci sor bakalım o tenhada bir hayat geçirmeyi ister mi !

Milyonlarca tenha

Kuytuluktan çıkabilir belki destek olsa milyar

Milyonlarca hayırsever milyonlarca dergah var ama çaresizlik içinde sabah akşam rap yap

Milyonlarca çaresizlik var ama para kazanma derdi en başından istemiyorum

Bir çok şeyden insanları suçlasak da az da olsa suç milyonları bu hale kadar getiren sistemin

Milyonlarca liste

Kiminin üstü kara kapaklı kiminin açık seçik deriz de bir yaşadığımız devire bak

Öyle bir hal aldı ki ben kul hakkı yemiyorum diyen anlayın ki perhizdedir