Sagopa Kajmer – Sahibinin Sesi

Yeah

Sago

KaF-KeF

1.Bölüm

Elbet bir gün başı dönecek dünyanın dönmekten.Ağzının suyuna batmışlar için henüz saat erken.

“Ben bir ağacım yeşermekte dallarım ya” derken,yere düşen yapraklar ayrılmakta gövdemden.

Dünya rehavette,gözleri dalıp gitmekte,herkes kendince bir masumluk serüveninde.

Ruhum vücut karavanında,ölüm düz gidince ileride,yaptıklarım peşimde gerilerimde.

Son pişmanlık sabaha varmaz bir karanlık,nefsinin dişleri kalmamış seni dişlemekten yazık.

Belki sana göre ben delirmiş ve sorunluyum, ben senin varmak istediğim o yolun sonuyum!

Sağım-solum-önüm-arkam zaman illetiyle sarılmış.Yalnız adanın ortasında saçım sakala karışmış.

Ufaklıklar arsızlaşmış(yow).Beden saksınızda edep çiçekleriniz sararmış !

Nakarat:

Bıkmışım her gün aynı teranelerden ben.Bir-iki yalancı ve sahtekar.Yoldan saptıran imtihanlar.Kana kana

kanıyorlar bak!…

Sağım-solum-önüm-arkam gafil,hüzün kuyusuna gark olur aciz,içim acı sahibi meçhul herkes,bu sahibinin sesi

merkez!…

2.Bölüm

El katipse kalp hakimdir.Bak bu aklıma gelen kaçıncı dize.Bak bu kaçıncı aykırılık rap fakirhanesinde.Bir lokma bir

hırka..

Tavsiyeye uyanlar tavsiyeyle yaşarlar.Gözlerim 10 senedir akan durmaz hıçkıran şelale,

elimde aynı hararetle yanan rap’ten meşale,izin vermez deliyağız gözle görülen işgale,sözlerimden yüzümü gör

bak eşgalime!…

Sıkıntı sıktığın zaman patlayan sivilce.Düşünmelisin sivilce,enine boyuna bütünce.Beter eder düşünce.

Diz kapakların kanar düşünce,iblis dalga geçer kananla sertçe.Ben baktıkça ağaçlara,kalbimin kuşları konmak

ister dallara.

Önceden inanırdım ne yazik ki fallara.Onlarla yitirilen sahipsiz yıllara derken “elveda” bir dize daha karala…

Nakarat:

Bıkmışım her gün aynı teranelerden ben.Bir-iki yalancı ve sahtekar.Yoldan saptıran imtihanlar.Kana kana

kanıyorlar bak!…

Sağım-solum-önüm-arkam gafil,hüzün kuyusuna gark olur aciz,içim acı sahibi meçhul herkes,bu sahibinin sesi

merkez!…