Orontez – Mutluluk Travması

Bu kalbi kırmanın en direk yolu yalan

Asıl adam da Herkül bu macera falan filan

Hangi birimiz bazılarına göre değildi kahraman

O man bu man değil süperdir uçabilen adam

Ve ben orda burda tanıdım kendimi

Dünya tutsak ol diyordu bense yaktım hepsini

Rüyalarım yeter bu tacı taşımama ve açtım perdeyi

Sabahki gözleriyle tanıdı güneşi alpiyi

Ve beynim hiç çekinmede savaştı kalple

Duellolar bitmiyor masal da bitmez öyle

Ve yüz kızartan cümleler beni yazarken durmadı

İlk satırlarımda kaldı kitabın adını sormadım

Kimilerince burası çok büyük bir güç gerektiren

kararlar artı yönleriyle tam zamanı kollar

seni sever gider yeri gelir bu dunya

3000×1000 metrelik mesafeler koyar

Gülüşlerim olduğunda hayallerimin sonu var mı bulamadım nerde

Gülüşlerim olduğu günlerim vardı seni unuttuğum yerde misin?

Yıldızlara baktım fizana uzandığım kucaklarda

sarılıp o geçmişe ağla hadi varmı hıçkırık da bu son darbe

Gülüp de gecsem hep gidermi hüznümün pası

Döküntü şarkılar kırık bu kalbin aynası

Bunca dertle bende mutluluk travması

Geçiririm unutulur dünün de kavgası

Alışkınım bırak yalandan olsun her gülüş

Ki öyle olmalı yalanla kurduk onca düş

Sen istedin ya objektif her görüş

Sevip sevilme kulwarında son gidiş dönüş

Ve bitti yok artık inanmak salaklık

Hayatla kor savaşta aşk elinde şarlatanlık

Oyunbozan ben olsam ağlamazdı gözlerim

Hatalısın ve yapma yazma derdi ellerim

Resmiyet de biliriz öyle olsun siz ve biz

Batık bir gemide kaptan ve işte ben deniz

Şikayetim şudur garip bir anda gelmeniz

Ve birde iç kokan rüyalarımda gezmeniz

Gülüşlerim olduğunda hayallerimin sonu var mı bulamadım nerde

Gülüşlerim olduğu günlerim vardı seni unuttuğum yerde misin?

Yıldızlara baktım fizana uzandığım kucaklarda

sarılıp o geçmişe ağla hadi varmı hıçkırık da bu son darbe