Abluka Alarm – Tanzim Edelim

Gördüm estebe iki kere zıp zıp

Çocuklar bilir bu oyunu bazen kol bacak kırık

Sokaklarda bağıra bağıra gezerdik ya annem

O ağaç üstünde şarkı söylerdik ya kankam…

Çizilsin tenim mehtabında dirilsin

Bir aşkın mabedinde ben sultanımın eriyim

Gel gel seni biraz seveyim

Hadi küçük çocuk don lastiğiyle bağlı gözlük…

Yamulttuğunuz durumlar var düzeltmek gerek ben çekiç

Ruhun gıdası müzikse abluka iç

Zor zamanın mektebinde okumuşuz biz ay balam

Zor zamanı yazarken karamsarlıktan kaçamam…

Hüzün dağının eteklerine karlar yağar kalın kalın

Alarm iki arı peteklerini doldurur canım

Ruha deva candan cana şifa

İyileştiremediği tek şey şımarık züppe ama…

Nakarat

Tanzim edelim ha gayret

Tutamadım hayatın ucunu hayat emanet

İzah et ona bu soru şayet

Bildiklerim aha bundan ibaret

Zordu yorucu bir yoldu

Kolayı ne sanki olayımız oydu

Geldi vakti zamanı

Durum angaryalık iyice tattık…

Umut etsem hayatı, ertelersem zamanı

Affedersem kendimi kaybederim ki zor değil

Lakin değil isteğim bu dengeyi kurmalı

Olmalı bir yolu her şeyin bir sonu bir başı var…

Evvelim var evet ahiri tayin etmeli

Önemli olanda bu yolculuk uzun hayır dökme su

Çift kişilik tarife sanırlar şahsi

İsteme vermem sırrı bize ait hususi…

Kim kime dumduma baksana her biri dörtnala

Yollusu yolsuzu arsızı gider gelir kol kola

Ulan var ya al sana kocaman kahkaha

Kahrımı al götür çabuk zeval gelir bahtına…

Gerek var telaşa varsa yoksa temaşa

Yapma benle münakaşa ettiğin laf değil

Dar gelirli tayfadanım gönül kaptanıderya

On paralık şairiz buda bizden angarya…