Sancak – Yas

Hep mi battı bu güneş

Yoksa benmi doğmadım henüz

Kefeni sarmadı bedenim

Yas tut bitkin kalbim arada bi pas tut

Tatsın bu yürek acıları

Sırta yüklernirmi onca dert sitem bu ağırlığınca

Terk edermi sandın aklı zihniyet çıkarsız anla

Gün ve gün çeker bu gözlerim

Kadar yanımda olmasanda ümitlerimle ben teker teker gezerdim

Onca kuytularda hep bi verdi korkusade gözmü doldu

Hayır sade göz değil bu bedenim kalbi doldu

Kadere çaresizce sordu

Nerde saadetim cevabı çıkmaz yoldu

Kin ve sinsi cümlelerdi kulağıma fısıldanan

Ve ben ki öyle zor durumda bu savaşa hazırlanan

Hep bir şeyler eksik yine de şükrü ettik

Nedense boynu eğ ve sus pus ol hayatlar replik

Yine de gecede olsa bir rüyayla el uzattı

Gözkapaklarım açıksa mutluluk uzaktı

Gelen o tatalı sözler haklı gözler hep tuzaktı

Neyime lazım Allah’ım be kaldır at bu aklı

Hepmi battı bu güneş

Yoksa benmi doğmadım henüz

Kefeni sarmadı bedenim

Yas tut bitkin kalbim arada bi pas tut

Tatsın bu yürek acıları

Almadınmı sinsi şeytan canımı almadın mı

En zor halimle bile kederi içime salmadın mı

Bir ara sardı tenimi yinemi çaldı senemi

Kinimi susturup ecele nöbete kalmadın mı

Ağlamakmı lazım agzı yoksa soruyu sağlamak mı

Sen keyifle can alırken bense suskun ağlamklı

Ekine saklı aklı kendi içime inşa edildi bir akıl hastanesindeyim sanki tek yataklı

Bir hayali bölmemekti bugün ise dönmemek

Geride kalmış tek bir keşkem mutlu bir gün görmemekti

Gördü gözbebeklerim ve tek bir doğru sezemedim

Lanet olası yaşamın sebebini bulupta ezemedi

Eski günelrin tek hatrına bi mutlu gün gerekçe

Bu hayat boyunca dert keder ebnimle müşterekçe

Ölümün saati geldi

İki omuzda iki melek ve sol tarafıma yüklenır sonunda elde bir kelepçe

Hep mi battı bu güneş

Yoksa benmi doğmadım henüz

Kefeni sarmadı bedenim

Yas tut bitkin kalbim arada bi pas tut

Tatsın bu yürek acıları