Polemick – Bir Sebep Lazım Bana

POLEMİCK VERSE

Zaman o kadar acımasız ki bi kum saati ramağa vurdu

Gel sende ağla benle bak gözyaşımda sondu

Karaya vurdu tebessüm okların şu hedefi buldu

Mutlu başlayan flim de neden böyle sondu

Ben senden ayrı kaldım ve bir hikaye yazdım

Kalbe ellerinle seni yazıp bir mezarda kazdım

Derdi kederi salladım ve olanı kadere bağladım

Hüsran etme kendini ben hep yekten ağladım

Bak hayallerimde saklı çemberimde gül oya

Savaşmak zor olsa gerek çekti bak kolay yola

Süratli gitti sandalım yelkenler fora

İşte böyle bir dünya bu düştü bak yürek kora

Çok çalıştı karınca az biraz dinlensin

Dönüş bileti bende kaldı pes edende sensin

Sağır sultan bile duydu çalan son sirensin

Biraz yardım edilsin ki bu adam dirensin

NAKARAT

Bir sebep lazım bana bir neden lazım bana

Bir hayal lazım inan bu adama

Eğer gidersem bakamam ardıma

Bir neden lazım bana yaşamam için

Bir gelen lazım bana sebebim için

Bir gören lazım bana delilim için

Bir hayat lazım sevenim için

VALE VERSE

Yolunu kesme çabam yok bil ki yol senindir

O gökkuşaklarında aradığım rengi bulamadım ben hiç

Ve şimdi pansumanda istemez düşmedim henüz

Kapattığım bir sayfa temiz iğrenç bakan iki yüz

Düpedüz bir saçmalık yaşandı

Canıma rest çekenle aynı havayı solumamıştı akciğerlerim

Bu senfonik mojör ve tek bemolle içime işleyen

Tren yolunda silsilem hiç çalmayan sirenlerim

Periyodik bir döngü bende başlamak ve bitmek

Sanki dün ki yaptığım yarınla eş değer misali

Kumandalar avuçlarında bas şu stop a

Reankarne duygular stratejik pozisyonumda avcı sensin

Ve şimdi kafamı toplamak için neden gerek

Silik bir fondötenle yaramı sakladım acımadın bu kez de

Hasmımı yolcu ettim geleni beklemekteyim

Keder suyunda kaynasın biraz ben ana yemekteyim