Şahsi – Ne Edeyim

Verse 1

Mikrofon silah ve sözlerim mühimmat

Mühim değildir artık sen yanımda olmasanda çaktı çakmak

Mapushane gibi bi hayatım var

Sende olmayanda elhamdülillah bende var

Derin devletin dışında kaldı dinlediğin çocuk

Ve çok savaşlar atlattım mayınlarını patlattım

Rahmet olmasaydı bende senle yollanırdım

Bencil olmasaydın aynalarını çatlatırdın

Rüzgarın yönünde estiğin zamanların

Telafisiz günahların şu tarlasında donup kalmışın

Kafana dank edince o anda anlamışsın

Önce Rab’dan af diler sonra kapıma yollanırsın

Hatıramın gücüne gücüm yetmiyor

Yetmiyor sen olmayınca tüm eksikler öyle beliriyor

Sen tamamladıkça şah şahım ruhum uyanıyor

Uyanmazlar içinde bu suret beliriyor

Nakarat

Ne deyim ah ben seni ne edeyim

Canı cananı eleyim yollara düşeyim

Çok çaba sarfettim ama olmadı

Analize çıktım defter kalmadı

Burası kocaman derya deniz

Sığmadı gönlüm billaha sığmadı

Verse 2

Benim çok dostum oldu sözle geldi lafta kaldı

İstemezdim böyle olsun kanatlarım kırıldı

Senin takmadığın ufakla büyükleşti canın tarlası

Sizin takım ufak ondan mide sancısı

Elalem takılmış şu boş hayallere

Boş müziklere boş bilimlere boş filimlere

Hoşt dedimde tüm köpekler saçıldı yerlere

Hepsininde beyni var bunlar köpek değil heralde

Bilemedim ben ısırmaktan haz alırmış tüm itler

Önüne böldüğümdür ekmek değildir bitter

Oynatırsın kaşını gözünü güya takmıyorsun sen

Sen benimle bilgilen ben seninle bilgilenmem

Tahsilinde büyük Bence küçük adamsın

Tüm kaşarlar yetmemişte Sabi sübyan kıstırırsın

Yüzün kalmamış başka suret takılmışsın

Sen sen sen satılmışsın