Kıraç – Avutma Beni

bir rüzgarla gelen güzelim düşler

bir yağmur yağar unutulur gider

avutma beni ben biliyorum

avutma beni anlıyorum

bir varsın bir yoksun hayal gibi

sanki kaybolmuş çocuklar gibi

o kadar güzelsinki gitme kal

hiç söylemediğim sözcükler gibi

avutma beni ben biliyorum

avutma beni anlıyorum

hep yalnızdım yalnız kalacağım

boş yasatıklara sarılacağım

seni hep bir rüya sayacağım

böyle kendimi kandıracağım

avutma beni ben biliyorum

avutma beni anlıyorum