Sagopa Kajmer – Düşenin Dostu Olmaz

1.Bölüm

İlham al, bu sözlerin sahibi bir Hamal;

varlığı hayal, kahramanı olmak istediğim bir masal var.

Düşündükçe sulara batar benim sal, kader beni sal.

Marifetle erir gönlüm, gördüm benim gören gözüm parçalar ya gönlüm.

Avuçlarımda göğe doğru tuttuğum dualarım ve ömrüm yetmez dilemeye özrüm.

Bak; bataklıklar üzeri ne kadar da parlak,

bak ve gör burdan her tarafta güzel yüzlü tuzak.

Gökyüzü ne kadar yakın; Arş-ı Azam ne kadar uzak

kendine yaptıkların ve kattıkların ne kadar vasat .

Evet; bu bir aşk şarkısı. Evet bu bir kalp ağırısı, evet bu namelerde bir yanan var en derinden, ah bir bilsen, içimdeki alevi bir görsen..

Yalnız ağacın çocuklarını taşladınız öldüler,

sapanla avlanan kuşlar can çekişerek öldüler.

Gözden ayrı düşeni dudaklar cümleden düşürdüler,

düşenin dostu olmadı hiç .

Nakarat:

Düşenin dostu olmaz bunu böylece bildim inanmasam olmaz

2.Bölüm

Ölüm ALLAH’ın emri, Ankebut’ta belli

eline tutuşturdu sago en güzel delili

delillerim ve deliliğim Beni Bu yaşıma getirdi

Sen köşene çekil düşün seni neler bitirdi.

Başta tertemiz bir sudur yaradılış,

gün geçtikçe karmakarışır, durgun sular ani bulanır

ilk başlarda suya bakarsan ayı ve güneşi saf görürsün sonra güneş gider ay kalır üzülürsün..

Düşmanın buzunda donmaktansa dostun güneşi yaksın içimi, alınan her nefes soluk yeniden yaşama dönmek gibi..

Kefene sarılı tütüne benzerim; uçar dumanım aniden

Uçar bu ruh bedenden..

Bu ruh bedenden uçar, geride kalan naçar.

Çark-ı Felek yaman döner ben solar sen açar

Onlar kalır sen göçer menzilimiz farklılaşır;

çok geç olmadan açıl gözüm açıl ..