Sagopa Kajmer – Yaşayan Ceset

Kalemin harfleri çizdiği vakittir

Mürekkebim olmasa duygularım göbek yapacak

Mikrofon zımbırtısı ulaştırmaktayken

Canavar adamı melekler sofrasına

Bir reel gümbürtü kopacak

Ve yıkılacak Halil İbrahim sofraları

Yere düşen ekmek kırıntıları

Senden hesap soracak inadına

Haram zadesin haram zedesin

Inadına arbede abidesisin

Abi rolundesin

Belkide büyüğümsün

Ne varki beyni sikilip ufalanmış akıl küçüğümsün

Düşüncelerini güneşin

Pırıltısına çevirdim

Yaktım içini beyinlerin

Çakıp kibritin kıvılcımını

İçlerine baktım

Boşluklarda yok olan bir neslin tohumuna zehir akıttım ki

Buyuduklerinde kıyamet alametleri çoğalacak

Sırat’a beş adım kalacak

Korktum bir an ve yutkundum

Her taraf ceset her taraf harap

Ruhum cırpınmakta kalbim atmakta

Gözlerim gelecegi sorgulamakta

Hançer yemiş kanlı gözler reelden uzakta

Ey sagopa sen ki rap’in oğlusun

Duyur sesini pesimist fidanlara

Dök içini büyüsünler

Gün batımında gelen mevsimler

Düsünen cesetler gözlerini açtı

Ağlamaklı Cuma’lar yaslı

Ramak kaldı köprüye az kaldı

Pesimist fidanlar ağladı donuk bakıslarla baktı

Bir ölu kapalı gözlerliyle ağlarsa

Bin ölünün kemikleri titrer

Her biri cuma günü gözlerini açsa

Yüzbin ölü aaaah eder

Kimileri toprak kokusundan korkmakta neden?

O koku senin kokundur zaten ölümlü beden

Ordan geldin yolun oraya budur ki dogrudur

Zıkkımın haramı boldur

Toprak öncesi yuttuğun lokma odur

Sakın,geri cekil

Elmalara kanan Adem,Havva

Türkiye’de gülünüp geçilen iki kahramansa

Ben tövbemi ettim

Karnım aç gömün toprağa

Sagopa yokuşu çıkıyor nefes nefese

Bayrak yarıda raks ediyor sahibine

Bu yokuş ki sonu köprüye varır

Köprüde ayı dayı yoktur

Cellat kazanır !!!