Sagopa Kajmer – Vasiyet

fecre dal

fedai cembiyeleri ile cenkte kaldı

surlarımda kahpe uykuyadaldı

suretim şarap misali eskidikce değeri arttı

serserim, serim giyotin altı.

kalbimde senede kaç kez birisi idam aldı ha !?

şaibelerim şairimdi, şakacı mecburi sıfattı

rıhtımlarımdan gemiler kalktı

yolcular ağırladım ağır ağır revanlarım

güneştim bir ara yağmur oldum.

kendi deryalarımda kendimi zorla boğdum

spekülatif düşlerin spazmı var

stagflasyon önlemliydi

sözümü kesme girişiminde bulunan herkeseydi radikal argolar

söyle ne zaman bitti aşka dair tangolar?

her işte bir racon var

haydi egoma sponsor ol

ecemle ecele giderim

rabbenamı bir hiç uğru tersledim

of haşa!…

bir dilekti vurgun oldu

votka redbull ciğere doldu

sagopa nadir sarhoş oldu

cemre geç de olsa düştü

kelimelerdi kerimelere ve kertelerime münzeviydim

dünveyi senaryolarda “RAP” denen bahirdim

münasebetsiz küfrü bastım, onurun canını yaktım

altı senedir aklındayım, çekemedin yoo farkındayım

RAPimtraksın, sen reel değilsin

yazdıklarına sadık olamadın, söyle kaç eşlisin?

muaf bıraktım seni ve kitlelerini, sarfiyatlarım fiyatsız

anonim oldu haykırışlarım

az önce doğdum

halatım yirmi yedi boğum

sele gitti ağustosum

vasiyet etmek istedim şarkılarımı kızıma

hep sonunda kendimi vurdum.

şarjörü doldurdum

(nakarat x2)

koştuğum bu yolda yarımı sonladım ve kocaman adama döndüm

sanma çok telaşlıyım, durgunum biraz, solgunum yüzüm, bitkinim ufaklık

sen de gel peşimden amma çok çalış

duvarda yazmaz her kural

yumruk yersin yılma kalk, dayan

bu abi yerle çok sevişti

düşmek hiç ayıp değil, kalkmasını bil

ve acele et şu gözyaşını sil

sagopa aydıl oldu bak dedim babam, ben dayandım

buraya kadar geldim 27 adım

takma kendimden can sıkıntım

önceden beridir bir ölüm takıntım

bunu da yüzüme vurmasınlar

sade evde yüzüm asık, dışarda sempatik takıldım