Efkan Şeşen – Dosluğun Türküsü

Yola düştüm bir yerlerde yol yorgun yolcu hasret aney

Kavuştular ince ince söz yorgun sazsa hasret aney

Bir dost uzatır elini çocuk gibi umarsız

Savurmuş yıllar ama yürek hesapsız

Arayıp da kaybetmişken yanılıp da büyütmüşken

Umut kesip yitirmişken buldum ben seni seni aney

Kör bir kentin ortasında düşlerin goncası gülüm

Türkü gibi sımsıcak gözlerin gülsün

Yatmak için yeşil dağın göğsüne aman aman aney

Ala geyik vurulur mu ben vurdum ince ince aney

Vurmuşum da vurulmuşum ben ince ince

Koynunda dost küstürmüşüm günün birinde

Ala geyik ağlama yaralarım dağlama

Gönlümü sana sundum kara bağlama