Şahsi – Acım Bana Yoldur

Yeni bi mum yakar bilek ikide bir diler dilek

kapımı fesatlar çalarda vurulamaz benim yürek

adımı bilene beni sorarsan içine dönük der

meşki sevene beni sorarsan Hayata sönük der

çevremdekini bana sorarsan ilahtan habersizler

haya perdesinde Görünüp Hayasızca gezenler

burada parti verenler bir selayla giderler

insan ekine benzer elbet ve vardır biçenler

gidenler unutulur zamanla yenisi gelir derler

o zamanın ne getireceğini bildiklerini zannedenler

o yüzden gitmiş olanı düşünmez bu kart yürekler

bir tarafta maneviden bir tarafta paradan evler

Elbet yıkılır paradan evler Son gülenler Yunus Emreler

O neyler ne söyler bir kulak ver ne söyler

Ne anlarsan o söyler Evliyalar öyle söyler

Aaahh nurlar öyle söyler

Helalim 4 mevsim gibi her saatim

dayanamam ağlarım duyulur vahım

Anlaşılmazki derdim Bağlarım karaları ben yine bak daldım

Derinlere daldım Ben acıma tuz acım bana yoldur

Canın yolu birdir

çekil yolumdan az zamanım ben bu derinin karanlığıyım

aydıncasına cevaplarıma takılacak kulaklar açılsın

hesabım var oraya kalsın kime güvensem karaya çalsın

güven dağlarım karla kaplı bağlarımda yakılmış bi cansın

canım acırda yaramı saramaz hiçbi doktor yine bu yarayı elim sarsın

Yabancılarda doldu taştı kasabamın huzuru kaçsın

elinden tuttuklarım şimdi başıma taşlar atsın

bırakta taşlar atsın onlar ciğerim iyice yansın

yangın içimi kavursunki dilime eşsiz sözler aksın

sözler bir kulaktan diğerine vesile yapsın

Seccad nesile yenilecekse tez elden toprak alsın

istemezseN uyanamazsın İnanmazsan kazanamazsın

hayatın ipine sıkıca sarılsanda bil koparsın

neyin için geliş bilirsin gidişte onun içindir

boyuna kadar batsanda her sabah bi yemin içindir

Helalim 4 mevsim gibi her saatim

dayanamam ağlarım duyulur vahım

Anlaşılmazki derdim Bağlarım karaları ben yine bak daldım

Derinlere daldım Ben acıma tuz acım bana yoldur

Canın yolu birdir