Sagopa Kajmer – İçeriz Aynı Tastan (Ft. Kolera)

Kolera:

Dört mevsimin birinde dolacak ruhuma tanınan süre

Hayat bir Gargamel olur bir şirine

Gırtlağıma kadar geldiyse çile

Ana kucağı olur bir Mekke bir Medine.

Yanaştı penceresine prenses

Halkına baktı sessizce imrenerek

Bin altın onu öldürene güldürerek

Cami avlusu da sessizliği bebek.

Kanadına tutunsam güneş çarpmasıyla düşen kuşun

Ya da kayan yıldızların kuyruğuna tutunsam bir koşu

Kötü adamlar geceyi bıçaklar

Zaman geçiyor güldür güldür

Hadi gel yar yüzümü güldür

Susma orucunda bülbül

Kaçtı burnuna darülfülfül

Ötüşünü duysan sesi sanki küfür

Dolu sürprizlerle hayat

Bu plana göre herkes Kara Murat

Asılır beni görünce sırıtan suratlar

Pişmiş kelleler elimde kalacaklar

Sagopa Kajmer:

Ah be koca adam, anlarsın sen bu sözlerden, arife tarife açmam.

Lafla teskin olmaz tasam, onların kalbi sanki cüzzam.

Benim makamım en acıklısından hüzzam.

Ve işte yeni bir yaş daha ve işte benim yaş pastam.

Bak işte yatak işte yatalak hastam.

İçeriz biz aynı tastan, tasımız ibarettir pastan.

A be ben istemem ama yiyeyim o pislik habis aştan

Gözü koruyalım derken olduk kaştan.

Sana hazlar veren yazlar, bak hayır yok sana kıştan.

İnanmayanların kalbi taştan

Yeni baştan, bin şiir okurum bir bakışta.

Anlamaz aslan kışkıştan

Bebek olsan anlardın pışpıştan

Ama kocaman adamsın görüntüde dıştan.

Uyarmak istesem anlar mısın şşşhtt’ann