Azap Hg – Son Bir Şiir

Umudum kalbe vuran birkaç dumanda

Ve gözlerini anımsatıyor baktığım tüm duvarlar

Aylardır kalbimdeki kanalından canlı yayın

Nerede bulamıyorum kaybettiğim kumandam.

Ve ağrı şuramda, isyanlar var duamda,

Kalbe zulüm etmek yazıyor mu okuduğun o Kur’an’da.

Her gece fotoğrafına baktıktan sonra,

Hatırladıgım tek şey, ağzıma tutulan limonlu kolanya.

Yeter bulanma, ona ben gibide bak n’olur

Ne derdi dünya’ya gelse karnında ölen oğlum

Sana yazdığım her cümle sonuna kadar doğru

Fazla daldım sana peki ya neden beni seninle boğdun.

Ben bir sondum, sende başlangıcısın satırların,

Her kıvrımın aklımda kokunu dahil hatırlarım

Aşk bir bahisse ben tüm paramı yatırmadım

Sana aldığın papatya elimde değil, kapındadır…

Bir sen Kaldın Birde ben

Kolaysa gel bu kalbi ringimde yen

Senin yok ettiğin ellerim şimdilerde sen

Çığlıklarım bugünde aynı tek bir kelime “Gel”.

Hayat dur der bana, sense devam et

İçine sokamadığın sevgime veda et.

Aklına gelmez bilirim fakat son isteğim

Bari yükümü hafiflette hakkını helâl et.

Kapılmadım, hasretinin soğuk poyrazına

İnan gerek kalmadı onun yanımda olmasına

Cehennemi gösterdin. Teşekkür ederim!

Sayılı günlerim var, gerek yok kalpten beni kovmasına.

Gülümün solmasına az kaldı, bekle biraz

Bu kokun herneyse içine çek, sonra bekle biraz

Anlarsın halimi, göz altlarım zorlu viraj

Kalbimdeki koltuğundan müsade ette in be biraz.

Dünyam siyahın üstüne ufak sarı döküntüler

Bu parçanın her cümlesinde yaşlar yere döküldü ve

Her bir satırına bursanın yeşili hakim

Senin diktiüin kalp 2 gün önce birden bire söküldü be..

Kanamam durmuyor, bağırsamda duymuyor.

Sevdanın bahçesinde çocuklarımız oynuyor.

Benim düşüm bu her gece yatmadan önce,

Ne seninle, ne de sensiz, istesemde olmuyor..