Sagopa Kajmer – Evvela Elveda (Raffine)

..:verse 1:..

çocukluğumda çocukluğuma inmek gibi bişey bu

dengesiz dilim susar ve içer su

bi şarkım olsun dedim hayata bi katkım

çok verdim lakin aldığımdan az

son nefesi çektim çukuru kaz

içime kordu çöktü lanetin

çokmu naletim neyim ben

içime gömdüğüm bu defni kimse çözemez

kalbim tek başınada atar destek ünite istemez

gördüklerimi açıklaman gerekmez

bir kefene iki baş sığdır

benimle olan her daim sağdır

tanrım yağmur yağdır yeryüzünde pislik çok

yalanlarında yanlış yokta

doğrular dökülürken dlimden benden kötüsü yok

içimde saklı kalbe saplı ok

be hayatın anlamı çekip gideceksen

amacı neydi ümitlerinin

selvi boylu karalar bağlı

derman olmak isterler sollu sağlı istemez canım

zorlu derdim anlatılmaz içte saklı. gönlüm yasaklı

NAKARAT

elveda sözcüklerimi önüme koydum evvela

cebimde kimsesizliğin oyunlarıyla yürüdüm başımda bela

elim kolum çaresiz

en gerekli anlarında benim başım dengesiz

..:verse 2:..

sesim kayıtta her daim ses var kulakta

adım saf geçer lugatta

laf çıkar ağızdan hükmün biter

ben ne kadar istedimki ne kadar verdiniz yeter

baygın halim kokladım eter

yanlış algılandım çok sefer

telafiler gecikti ve ben beter

aktı zaman akılda kalanlar neler

devirmedi deviremez beni yaman darbeler

arbedemden geriye kalanlar vücuttaki izler

yanlış nedir doğru nedir

yaşamın ikileminde yaşamak zorsa

herkes zor insan farkımız nedir

korkularımızdan korkmanın bilinç altına in bakalım

orda biraz dur bakalım korku nedir

raffine üstad vergisibir hitabedir

kitabem oluşmakta ellerim yazmaktan virane

baş pervane döner aklım birkaç arşın havada

uçarken özlediklerim karada

çok atmışım söz verirken hayata