Yunus Emre – Deniz Oldu Birkaç Kadeh

Deniz oldu birkaç kadeh susaslığım kanmaz benim

İniltilerim kesilmez gözüm yaşı dinmez benim

Gel varalım bizim ile ki giresin bahçelere

Daim öter bülbülleri gülistanım solmaz benim

Bizim ilin bahçeleri daim tazedir gülleri

Ma’muredurur bostanım ağyar gülüm üzmez benim

Mansur kadehin nice kez ma’şuka sundu elime

Dört yanımda od vurdular kimse hâlim bilmez benim

Yana yana kül oluban sen ma’şukanın yolunda

Günde bin kez yanar isem dosttan yüzüm dönmez benim

Canım aşkın külüngüne Ferhat olup tuttum başım

Daim dağları keserim Şirin’im hiç sormaz benim

Yunus eydur ey sultanım aşkın ile yandı canım

Gel kılar isen dermanım artık canım ölmez benim