Numan Hadi – Unut Beni Be Can

Bu kaçıncı gece hasretinle yandığım

Kaçıncı gece yıldızları yıkadığım göz yaşlarımla?

Mesafeler yırtıldı hıçkırıklarımla Bosnalı kadınlar duydu feryadımı.

Sen, sen duymadın mı can?

Ne vardı bu kadar uzak yerlerde açacak¿

Benden uzak o iklimlerin,

Benden uzak o şehrin Kahrolası o kalabalıkların

Benim kadar ihtiyacı mı vardı sana,

Benim kadar hasret çekti mi Kahrolası o şehrin semaları,

Benim kadar yandımı Ne vardı can?

Ne vardı uzak iklimlerde açacak?

Ne vardı Kendimizi bu kadar kahredecek?

Kara trenler umut olmamalıydı, uzayan yollarda kalmamalıydı bakışlar.

Dünya, bir tek nokta olmalıydı can…

Bir tek noktada doğmalıydık. Dönüp dönüp sana varmalıydı yollar,

Ben, hep hasret türküleri söylememeliydim,

Sen hep hasret şiirleri okumamalı.

Hasret diye bir söz olmamalıydı lügâtlarda

Geceler boyu hergün göz yaşlarımla ıslanmamalıydı yıldızlar.

Bu son gecemiz unut beni be can,

Dökme gözyaşlarını gidiyorum…

Ölüm ayırırdı bizi hep derdik ayrıldık işte bak ölüyorum.

Feryadıma şahit gökteki yıldızlar gelinlik kefeni giyiyorum.

Kabrime melekler gözyaşı döküyor unut beni be can ölüyorummm…

oy cann..!!

Gönlüm bu sevdaya dar gelir oldu Boğuyor karanlıklar can…

Mesafeler kurşun oldu amansız feryadıma şait oldu yıldızlar Can… Can…

Hasretin ağır bir yük omuzlarımda

Ben çekmekten usandım, sen usanmadın mı?

Bildim, bitmeyecek bu hasret!

Uzak iklimlerde açmış iki çiçeğiz.

Hangimiz gelsek diğerinin yanına, Kuruyup, kaybolacağız.

Ben, kıraç topraklara döndüm can,

Ben, kurumuş dereler gibiyim.Issız mağaralarda kaldı umudum.

Belli bu sevda kahredecek bizi,Unut be can..Unut..

Bu son gecemiz unut beni be can,

Dökme gözyaşlarını gidiyorum…

Ölüm ayırırdı bizi hep derdik ayrıldık işte bak ölüyorum.

Feryadıma şahit gökteki yıldızlar gelinlik kefeni giyiyorum.

Kabrime melekler gözyaşı döküyor unut beni be can ölüyorummm…

unut be can.. Unut! UNUT bu sonu gelmez sevdamızı…

Bırak yeni güneşler doğsun semalarında.

Bulutlar gizlemesin yıldızlarını

yeniden başlasın herşey yeniden doğ bensiz şafaklarda.

Unut can unut senin için yazdığım sevda şiirlerini.

De ki; bir rüya idi bitti. De ki; bir hayaldi,

solgun aynalarda yansıyan bir hayal.

De ki; bir romandı, sonu koskoca bir hiçle biten.

Unut beni can, Unut vakit varken…

Unut beni can Bırak hasretin bana kalsın.

Varsın cehenneminde kavrulsun gönlüm.

Ben yine her gece saçlarını koklayayım uzak yıldızlarda.

Gözlerimde takılı kalsın hayalin.

Sen unut can, sen unut!

Ben unutursam ben sevmekten vazgeçersem

Olurya sensizliği seçersem kahredersem,

Milyon kere ben kahrolayım….cann !!!!!!!!

Bu son gecemiz unut beni be can,

Dökme gözyaşlarını gidiyorum…

Ölüm ayırırdı bizi hep derdik ayrıldık işte bak ölüyorum.

Feryadıma şahit gökteki yıldızlar gelinlik kefeni giyiyorum.

Kabrime melekler gözyaşı döküyor unut beni be can ölüyorummm…