Şahsi – Hırs-ı Dünya

Verse 1

Pencerem dibinde bir güvercin boynu bükmüş

Hayli dalgın ve hayli yorgun ayaklarına

Bağlanmış yazdığım sana ulaşmak adına yaptığım

Bu rapi yazdım ve peşine saldım

Sürüye kurt karıştı bir sefer gitti bin kuzum

Miğferim delik deşik bu haykırıştır son kozum

Kurumuş halsiz kalmış kuyuna buyur tatlı bir suyum

Sürekli maneviden bahseder ben buyum

Nüktedir bu kalın bi seste ince bir anlam

Canım bu yolda bir ulak ve geçti canından

Dünya karışık hadisat hakikat yukarda

Herkezin gözünde belli bir hırs-ı dünya

At nalında buldu şansı ne iştir bey kızı

Önüne sundular bi bolluk kuruttun ambarı

Unuttun bolluğun yanından uzak olanları

Sen yaşarken karıştırdın neyin gerçek olmadığını

Nakarat

Çıkmadık canın umudu kesilmezmiş amma

Aldım başımı ben ellerim arasına

Usanmaz ordular var gücüm yetmiyor

Dursun dünya bitsin bu azap

Verse 2

İnsafsız bu insan insafsız delillerim kanıtsız

Sonuk yüzüm yanıksız çok şükür bu ses değil kısık

Şu göllerim balıksız hepsi tutulup gitti zamansız

Bilin benim güven donuk pısık

Güç dilimde pis yüzeyde his bu kalpte saklı bil

Ben bi doğdum bin öldüm bu yalın ayaklı bir sefil

Yarım kalan yeminlerim bu körpe çocuğu affedin

Savaşmaktan hasta kaldım sığınacak bi yer verin

Kapımı çaldı bir surat dedim sen hoşgeldin

Önüne koydum ekmeğimden al buyur senin dedim

İşte şimdi tamam sığınacak bi liman var dedim

Yüzüm döndüm arkaya tekbi hamle bitti işim

İşim bitti şimdi burda güveni bana sakın savunma

Çok güvendim inandımda sonumu buldum bataklıkta

O yüzler çok çetin gün doğarken başka safta

Bulunmaz bir çözüm bu al birazcık sende anla