Ruhi Su – Büyük Taarruz

Dağlarda Tek Tek Ateşler Yanıyordu

Ve Yıldızlar Öyle Işıltılı, Öyle Ferahtılar Ki

Şayak Kalpaklı Adam

Nasıl Ve Ne Zaman Geleceğini Bilmeden

Güzel Rahat Günlere İnanıyordu

Ve Gülen Bıyıklarıyla Duruyordu Ki Mavzerinin

Yanında,

Birdenbire Beş Adım Sağında Onu Gördü

Paşalar Onun Arkasındaydılar

O, Saati Sordu.

Paşalar:Üç Dediler.

Sarışın Bir Kurda Benziyordu.

Ve Mavi Gözleri Çakmak Çakmaktı.

Yürüdü Uçurumun Başına Kadar,

Eğildi, Durdu.

Bıraksalar

İnce, Uzun Bacakları Üstünde Yaylanarak

Ve Karanlıkta Akan Bir Yıldız Gibi Kayarak

Kocatepe’den Afyon Ovasına Atlayacaktı.