Raziel – Şeytanla Dans

Son duman ve ilk yaşam çalan bu valsla dans

Kalan donuk yüzüyle meskenimde Razi, yaralı bedene mühredilmiş kurak arazi

Kanatlarında güz, yüzünde özlenen gülüştü düştü-

Gözlerinde yaş, melek bu fanî aşka vurgun tövbelendi

Önünde dizlerim çözüldü ruhuma yaralarından naralar döküldü

Sustu! Körpe ruhtu dramasında!

Buralar güneşin yokluğuyla buz kesen sokakların

Çaresiz binalarında can bulan bir öyküydü gördüğüm çift taraftı madalyon

Melekti Razi, Şeytan aynı mazi aynı gaflet,

Yaşam mı zor sınavgözlerim karardı!

Resti çektim büyürken ellerim parmak uçlarımda hüzün sarıydı tablolar

Çiçeklerimse güneşe baktı dansa davet ettim Şeytanı

Hikayesiyle iki melek dansa kalktı&

Düş gülüşse,ölümse anıları-

Yaşam dilimde kamçı, yaralarımda şarkı oldular zamanla!

Meleksin! Şeytanımla dans eder misin?

Ölüm yakın, odam karanlık lütfen, şarkı bitmesin&

Zaman mühür susar dilim, acım kalır yanar elim,

Sesimde aynı senfoni bu aynı dans odamda korkularda bedenim

Kollarımda Şeytan tıpkı ben misali;

Nefeslerinde yılların hezimeti

Yıllarım yılan sevişlerimle tablolarda,

Aynı sigara dumanı gözlerimde buğuyla okşayan o sis misali,

Nefeslerimle adını soludum, kanatlarında sesini buldum titremişti yüreğim-

Kelamım aynı mevki; yerin dibinde gizli Razi kanlı mahzeninde çocuk misali tertemiz

Hüzün vekaletin içimde aynı düş gülüş sefaleti- ; derin bir öykü meleğim!

Ölür müyüm susarsa melodi? Terk ederse ruhum bendimi?

Hayat donarsa? Sayfalarda yazılı kalır o sözlerim -kapımda mıydı ecelim?-

Melodi susmasın Melek içimde açtı bak intihar çiçeklerim…