Metin Kemal Kahraman – Cihan Var Olmadan

Cihan var olmadan ketmi adem’de

Hak ile birlikte yekdaş idim ben

Yarattı bu mülkü çünkü o demde

Tasvirini yaptım nakkaş idim ben

Ana sırdan bir libasa büründüm

Nar ü bab ü ab ü haktan göründüm

Hayr ül beşer ile dünyaya geldim

Adem ile bile bir yaş idim ben

Ademin sülbünden şit olup geldim

Nuhi nebi oldum tufana daldım

Bir zaman bu mülke ibrahim oldum

Yaptım beytullahı taş taşıdım ben

İsmail göründüm bir zaman ey can

Yunus, yakup, yusuf oldum bir zaman

Eyüp oldum çok çağırdım el aman

Kurt yedi vücudum kan-yaş idim ben

Mübarek asayı musa’ya verdim

Ruh’ül kudüs olup meryem’e erdim

Cümle evliyaya ben önder oldum

Cebrail emin’e sağdaş idim ben

Tefekkür eyledim ben kendi kendim

Mucize görmeden imana geldim

Şah-i merdan ile düldüle bindim

Zülfikâr kuşandım tığ taşidım ben

Bu cihan mülkünü devr edip geldim

Kırklar meydanı’nda erkâna girdim

Şah-i velayet’ten kemerbest oldum

Selman-i pak ile yoldaş idim ben

Sekahüm hamrinden içildi şerbet

Kuruldu ayin-i cem ettik muhabbet

Meydanda açıldı sırr-i hakikat

Aldığım esrarı çok taşıdım ben

Gâhi nebi gâhi veli göründüm

Gâhi uslu gâhi deli göründüm

Gâh muhammed gâhi ali göründüm

Kimse bilmez sırrım xallas idim ben