Ahmet Selçuk İlkan – Bir Televole Masalı

Hayat bir televole masalı değildir kızım!

Sakın aldatmasın seni

Seda’nın Güllü’nün o boş kahkahaları

Ebru’ların Çağla’ların Demet’lerin

O sabun köpüğü muhteşem aşkları (!)

Ben ne dev yalnızlıklar bilirim

Ben ne ayrılıklar

Ben ne hıçkırıklar

Kimbilir

Nasıl ıslaktır geceleri onların yastıkları…

Hayat Mehmet Ali’nin çiftliği değildir kızım

Öyle hep yüzüne gülmez bu çarkıfelek

Feleğin çarkına düşünce anlarsın

Aslanın neresinde ekmek.

Hayat bir Tarkan şarkısı değildir kızım!

Öyle hüp diye içine almaz seni hiç bir sevgili

Ve hiç bir kimse kuş sütüyle beslemez seni

Güzelliğin solunca anlarsın

Aynalarda bile zor bulursun kendini

Hayat ne Aydın’ın “Aydın Havası”

Ne Fatih’in “o kıskıvrak yılan dansı!”

Ne bir Gülben

Ne de Hülya kavgası

Hayat seni kaybettiğim günden beri

İçimde bir kurşun yarası.

Hayat bir peri masalı değildir kızım!

Öyle evinin önünde

Beklemez seni beyaz atlı prensler

Bak Beyaz’ın bile simsiyah oldu hayalleri çoktan

Ve Okan yaralı bir kuştur artık

Hergün kendini gagalamaktan

Ve sanat adına

Arto’yu Hande’yi Sevda’yı zagalamaktan

Hayat bir tatil köyü değildir kızım!

Bir o yana bir bu yana sallamaz seni

Bir düşün

Yıkılan yuvaları

O kırık hayatları

Yarınsız çocukları

Bir düşün

O arka sokakları

Sahipsiz çığlıkları

Çaresiz anaları-babaları…

Hadi olacaksan

Gel doktor ol öğretmen ol alim ol

Kırılmış kanadım, kolum elim ol

Umudum ol güneşim ol ateşim ol

Seni de sarsın mutluluğun

O sımsıcak kolları

Ve seni de yutmadan

Reyting canavarının o sahte yıldızları!..

Unutma

Sakın unutma kızım!

Onların

Hazindir bir romandır

Özendiğin bütün hayatları…