Ziynet Sali – Bu Nasıl Veda

Soğuk bir gündü içim üşüdü

Yollar kapadı sana gelişlerimi

Zor bir gündü yüreğim anladı

Zaman aldı bana dönüşlerini

Hiç oldumu sanada

Kesildinmi paramparça

Acıdı mı canın sustunmu

Kalbim tuhaf bi boşlukta

Yinede dimdik ayakta

Durdun ama yoruldun mu

Hiç küstün mü dağa taşa

Ne sordun ne konuştun mu

Kapandın mı içine duruldun mu

Yıkıldı mı duvarların

Savunmasız kaldın mı

Korktun mu belkide ilk defa

Bu nasıl elveda

Bu nasıl bir veda

Ne zaman vedalaştık

Ne zaman sarıldık ki son defa

Ağır bir gündü omuzlarım düştü

Bi çocuk gibi kaldım ardında

Nereye böyle bensiz gidişin

Böyle kararlı böyle bir başına

Herşeyin bittiği yerde

Gözlerin gelir aklıma

Hüznüme konar bakışların

Hergün aynı çıkmazklarda

Ne eksilir ne azalır

Büyür sensiz kalışlarım

Zaman ilacı olur derler

En tarifsiz acıların

Ateş düştüğü yeri yakıyor

Yürek yolun sonunda

Sensiz kendi başına

Ne yaparsa yapsın acıyor