Canfeza – Ocak (Ft. Yeşil)

Bakıyorum da bu şehir sensiz de aydın,

Beni avutan tek temenni sessiz bir aydın.

Saygınlık sigaramın dumanıyla harlanırken,

Baygınlık vücudumda umudumdan saygın.

Bana dağları yakın kılar sana olan uzaklığım,

Sigaramda kül bırakmam psikopatlık hakkım.

Tuzak mıyım yoksa tuzağına düşen aslanmı ?

Hangi dostum benim deyip omuzlarıma yaslandı ?

Yaşlandım biliyorum yaşlarımda tükendi,

Sen yol alırken limanlarda ben bacasında tütendim.

Oradan bakıldığında yarama hiç geliyodur sana ama,

El ellerinde sıcaklığımı bulamassın arama.

Karalama kağıtların üzerinde ismin,

Yakılmış anılardan arda kalan resmin.

Hangi yönden estin ? sallanıyo tespiğim,

Sabır derken vücüdumu dört bi yandan kestim.

Üzerinde gökyüzünün yıldızları yitik,

Her yerimde kesik,gömleğim kan lekesi.

Akmaz kan lekesiz hırsı boşaltır senin

Marifet diye övündüğün ırsi boşaltır.

Nakarat x2

Kar yine yağ ! sen özelsin..

Çünkü aşk denen pisliği bitek sen temizlersin.

Hangi tenhalarda kirlendiysen orda kal (nolur!)

Sana hissettiklerim bari bana temiz gelsin..

Sabahın beşinde uykularım peşimde..

Ben henüz küçük bi çocukken sallanan beşikte,

En yükseği bulmak için tırmanırken eşikten

Hatırlıyorum bi yol vardı papatyaları geçince

Çabuk geçiyo çocukluk,her birimiz çocuktuk.

Misket oynadığın günleri sen ne çabuk unuttun

Senaryo böyle yazılmış,dizlerimiz kabuktu

Meraktayım hikayemin sonu ne denli mutlu

Minik bi veletken kar gizemlidir..

Yoksa kar denen şey umutlarıma gem dizenmidir ?

Eriyip gideceğini bilsen dahi onu seversin

Düzen değil, süzen değil çok gezen bilir.

Bi sabah uyanırsın her tarafta kar var.

O mutluluğuna gerek fazlası onaltı bardan

Kırılır ! Bu bardağım ardan,

şu kışa inat bi manzarada yansımamı harla..

Nakarat x2

Kar yine yağ ! sen özelsin..

Çünkü aşk denen pisliği bitek sen temizlersin.

Hangi tenhalarda kirlendiysen orda kal (nolur!)

Sana hissettiklerim bari bana temiz gelsin..