Sancak – Günlerim Hayret

Bir mezarlık farzet başka yer yok eski mabet

Tut elimden yeni sarayımın kapıları biraz unut kendini kaybet

İçeri gir ve ağla hüzünlerin olsun gülüşlerine değer

Belki yarın doğarım beni unuttu günlerim hayret

Sakinim hiç olmadığım kadar sakinim

İstersen çek vur beni merak etme şahidim

Bir katilin elindeki silahtır hakimi

Ben bıçakla umut öldürürken hep bir katilim

Suskunsun hiç olmadığın kadar böyle

Sanmam düğümlenmez aklımdaki sözler

Ağlamak kod adın eski mutluluğunu gizle

Kaybolunca mutluyum ben sen kendini üzme

Mutlusun benim gözümde sende mutlusun

Sanki damla çok sikinde kocaman okyanusun

Mücadele sıkarsa belki dinlenirsin

Ben bir okyanusum farz et sen küçük bir denizsin

Yalnızsın bu dakikadan sonra kendin

Kendi kendine konuşmak istemezsin bilirim

Ben konuşmam konuşmam asla deli değilim

Yıllarımı geçirebilirim aynı anda sakin

Bir mezarlık farzet başka yer yok eski mabet

Tut elimden yeni sarayımın kapıları biraz unut kendini kaybet

İçeri gir ve ağla hüzünlerin olsun gülüşlerine değer

Belki yarın doğarım beni unuttu günlerim hayret

Kalbime dur dedim ve farz et ki elimde bu

Sadece sevdiğim biri değilsin belki terimde pul

Ara ve derinde bul

Kilidi açmak uğraştırabilir sonunda açabilirsin yerinde dur

Yerinde olsam hep bir kaçma çabası gösterirdim

Evet bende benden sıkıldım biraz değiştim

İnat değil mi delice isteyip de yolu değiştim

Biran bakarken suretine umutla seviştim

Defterine göz atıp da bıraktığın oldu yaşlı

Umutsuzluktan çıkıp yerine koyduk taşları

Bizim masalımız biterken başladı ve saçları

Bir surete bakıp da yazabilirim bir kaç satır

Arkana giderken bakmaların mı çok büyük bir şey

Bakışlarına inanmadıklarım bu kötü bir şey

Ve şuan eminim her şeyden hem de her şeyden

Benim cadımsın bilmek güzel eminim her şeyden

Bir mezarlık farz et başka yer yok eski mabet

Tut elimden yeni sarayımın kapıları biraz unut kendini kaybet

İçeri gir ve ağla hüzünlerin olsun gülüşlerine değer

Belki yarın doğarım beni unuttu günlerim hayret