Ahmet Kaya – Şafak Türküsü

Beni burada arama

Arama anne

Kapıda adımı, adımı sorma

Saçlarına yıldız düşmüş

Koparma anne ağlama.

Kaç zamandır yüzüm traşlı

Gözlerim şafak bekledim

Uzarken ellerim kulağım kirişte

Ölümü özledim anne.

Yaşamak isterken delice

Ah.. verebilseydim keşke

Yüreği avcunda koşan herbir anneye

Tepeden tırnağa oğula

Ve kıza kesmiş

Bir ülkeye armağan

Düşlerimle sınırsız

Diretmişliğimle genç

Şaşkınlığımla çocuk devrederken sırdaşıma

Usulca açıverdi yanağımda tomurcuk

Pir sultan’ı düşün anne, şeyh bedretinn’i

Börklüce’yi

Insanları düşün anne

Düşün ki yüreğin sallansın

Düşün ki o an güneşli güzel günlere inanan

Mutlu bir yusufcuk havalansın

Beni burada arama

Arama anne

Kapıda adımı, adımı sorma

Saçlarına yıldız düşmüş

Koparma anne ağlama.

Yani benim güzel annem

Ala şafağında ülkemin yıldız uçurmak varken

Oturup yıldızlar icinde kendi buruk kanımı içtim

Ne garip duygu şu ölmek

Öptüğüm kızlar geliyor aklıma

Bir açıklaması vardır elbet

Giderken darağacına

Geride masa üstünde boynu bükük

Kaldı kağıt kalem.

Bağışla beni güzel annem

Oğul tadında bir mektup yazamadım diye

Kızma bana.

Elleri değsin istemedim

Gözleri değsin istemedim

Ağlayıp kokluyacaktın

Belki bir ömür taşıyacaktın koynunda.

Yaşamak ağrısı asıldı boynuma

Oysa türkü tadında yaşamak isterdim

Ölmek ne garip şey anne

Beni burada arama

Arama anne

Kapıda adımı, adımı sorma

Saçlarına yıldız düşmüş

Koparma anne ağlama.

Kısacası güzel annem

Bir çiçeği düşünürken ürpermek yok

Gülmek umudetmek özlemek

Ya da mektup beklemek

Gözleri yatırıp ıraklara.

Ölmek ne garip şey anne

Baba olamayacağım örneğin

Toprak olmak ne garip şey anne.

Beni burada arama anne

Kapıda adımı, adımı sorma

Saçlarına yıldız düşmüş

Koparma anne ağlama.

Bekle beni anne.

Bir sabah çıkagelirim

Bir sabah anne bir sabah

Acını süpürmek için açtığında kapını

Beni burada arama anne

Kapıda adımı, adımı sorma

Saçlarına yıldız düşmüş

Koparma anne ağlama.

Bayrak kartlarının tutsaklığından aşırıp bayramı

Sedef kakmalı bir kutu içinde

Vermek isterdim çocukların ellerine

Sonra, sonra benim güzel annem

Damdan düşer gibi vurulmak isterdim bir kıza

Gecenin kıyısında durmuşum

Kefenin cebi yok

Koynuma yıldız doldurmuşum

Koşun çocuklar koşun

Sabah üstüme üstüme geliyor

Artik duvarlari kanatırcasına tırnağımla

Şaşkın umutlu şiirler yazamıyacağım

Mutlak bir inançla gözlerimi tavana çakamıyacağım

Uçurumlar ki sende büyür

Dağdır ki sende göçer

Ben bayram derim çiçek derim

Çam diplerine açmış kanatlarını kozalak derim

Gül yanaklı çocuğa benzer

Yinede oğlunu yitirmek kim bilir ne garip şey anne

Her kavgada ölen benim

Bayrak tutan çarpışan

Her kadın toprağı tırnaklıyarak

Doğurur beni

Özlem benim kavga benim aşk benim

Adı başka sesi başka

Nice yaşıtım

Koynunda çiçekler,

Çicekler içinde yeni bir ülke getirirler.