İnandı düştü yola
Güneş doğarken
Kendine düşman oldu
Dostu ararken
Bilmedi gönlü yokmuş
Onu sararken
Kimseyi dinlemedi
Gitti peşine
Sözleri ağlıyordu
Onu anlatırken
Kendini dinliyordu
Gelip gidenden
Kimseye bakmaz oldu
Kimin yüzünden
Sonunda anladı gömdü içine
Giden geriye dönmez
Solan çiçeğe su vermez
Ateş suyla barışsa
Yine sana gönül vermez
Yüreği sızlıyordu
Onu anlatırken
Kendini saklar oldu
Zaman geçerken
Kimseye gülmez oldu
Kimin yüzünden
Yine de anladı
Gömdü içine
Giden geriye dönmez
Solan çiçeğe su vermez
Ateş suyla barışsa
Yine sana gönül vermez
Herşey benle başlar ve biter diyenler
İnsana baktığında görmeyenler
Göğsüne yaslanıp da hissetmeyenler
Üzülüp ağlasa da gömsün içine
Living Alone In her own little room In her own little world Oh yeah Walking…
When the voice says You should not stumble, You should not frighten Or feel so…
Gülmeyecek bu yüzü Neden verdin bana yarab Ya birazcık neşe ver Ya beni baştan yarat…
There's not enough of me well, There's way too much of you I think I…
One day to wonder what's bothering me - (You said it) I'm just the half…
uzaklarda ararken bi ses duydum derinden yakınlaştı sonra takıldım tam düşerken tuttu bir el elimden…