(Sana bir hikaye anlatayım ister misin? 15 yaşındayken mahalledeki bir plakçıya giderdim. Orda çalışan biri vardı ve o benim ne sevdiğimi bilirdi. Ve birgün bana bir albüm vermişti. Eve götürüp pikaba taktım ve anında nefret ettim. Yani gerçekten nefret ettim. Sadece anlayamıyordum. Bu yüzden tekrar çaldım,tekrar çaldım sonra tekrar çaldım. Sonunda farkettim ki çalmadan duramaz olmuşum. O notaları dinleyip duruyordum. O gün şunu anladım. hayatım boyunca yapmak istediğim şey işte buydu. Anladın mı müzik yapmak.)
“Yalan-Günah
Kader-Yazi
Umut-Yarin
Yakin-Ölüm
Uzak-Tanri
Silah-Cahil
Biçak-Yalan
Yalan-Aci
Baci-Namus
Deprem-Kabus
Mahrem-Kadin
Adem-Nefes
Nefes-Zulüm
Kafes-Herkes
Töre-Köle
Tecavüz-Cinayet
İhanet-Cinayet
Cinayet-İdam
Rakam-Ölü
yaşam-Insan Dölü
Silgi-Azrail
Israfil-Haber
Nankör-Bilgi
Kayip-Zaman
Aşk-Metanet
Huzur-Cesaret
Delalet-Savaş
Hiphop-Sagopa”
bir pesimistin gözyaşları… 2003…2003…2003…2003…
She's never afraid of what her past had might become Alone in her lazy time…
tastes so fucking good tastes so fucking good tastes so fucking good tastes so fucking…
Beyaz giyme Toz olur, Siyah giyme Söz olur. Gel beraber gezelim, Muradimiz tez olur. Salinada…
Sometimes I like to be alone (x2) But when I hear your voice I don't…
I feel nervous and I don't know why, but all I had to do is…
Mrs. Callahan, is Paul Michael home I can see the light on in his room…