Bedirhan Gökçe – İsyanlı Sükut

Gitmişti makama arz-ı hâl için,

�Bey� dedi, yutkundu, eğdi başını.

Bir azar yedi ki oldu o biçim�

�Şey� dedi, yutkundu, eğdi başını.

Kapıdan dört büklüm çıktı dışarı,

Gözler çakmak çakmak, benzi sapsarı…

Bir baktı konağa alttan yukarı,

�Vay� dedi, yutkundu, eğdi başını.

Çekti ayakları kahveye vardı,

Açtı tabakasın, sigara sardı.

Daldı.. neden sonra garsonu gördü,

�Çay� dedi, yutkundu, eğdi başını.

İçmedi, masada unuttu çayı;

Kalktı ki garsona vere parayı,

Uzattı çakmağı ve sigarayı,

�Say� dedi, yutkundu, eğdi başını.

Döndü, gözlerinde bulgur bulgur yaş,

Sandım can evime döktüler ateş.

Sordum: �memleketin neresi gardaş? �

�Köy� dedi, yutkundu, eğdi başını.

Yürüdü, kör-topal çıktı şehirden,

Ağzına küfürler doldu zehirden;

Salladı dilini� vazgeçti birden,

�Oy� dedi, yutkundu, eğdi başını….