Kolera – Güvercin Göçü

Yalnızlık çukuruma uzanır elbet bir gün bir halat

Herkes kendinden bahisçi anlat bencil hep anlat

Terk eder giderdim su olur yolumu bulurdum fakat biraz zaman

Elbet bir gün bana da artık gel der Hak

Adı kırmızı başlıkla atılan kızın siyah romanı

Hala ilkokuldaki gibi saçları tırnakları salsan eskisi gibi karışlardım kırları

İyi hatırlarım da bir türlü beceremem unutmayı

İnsan iyi billinmek ister, kötülüklerini bilerek yaşar

Toz konduramadıkların taş olur da baş yarar

Yatıştırırım kendimi ruhum bir çığlık basar

Dilimin bin bir dediğini bir benim kulak duyar

İnsanlardan kaçıyorum, sabrımın olmadığını biliyorum

Uzak diyarların da uzaklarına gidiyorum

Bir güvercin göçü bu, bir yıldız tutulması,

Zordur güzel rüyalardan öylece uyanması

Hak yerini buldu bak, ama sevinemedim bile bende heycan yok

Gömüp kaçmanın, ömrümü çalmanın bir karşılığı da yok

Yerini buldu hak ama sevinemedim bile bende hareket yok

Gömüp kaçmanın, ömrümü çalmanın bir karşılığı da yok

Sanma kıymet bilmiyorum, var mı yaşamak gibisi ?

Sayenizde iç dünyam bir okyanuslar ülkesi

Tahminleri sevmez havası

Her an değişir iklimi anın dramatikliği yılların yalan romantizmi

Benimle beraber sabahlardı gözlerim

Bu gün de hayatta kaldım ilk ışıkla oynadı kirpiklerim

Hayata doğduğum gün cuma dünya denen yerdeyim

Yaşlandığıma eminim hatırlıyorum gençliğini dedemin

Herkesi ayrı doğrusu hem de farklı kötüsü

O yüzden birine göre iyisin diğerine göre öcü

Söylenmek herkese kolay sabretmek yorar

Günümü görsem gözlerimde bulutlar parçalanırlar

Mutlu anlarımda çekildiğim o gülümsediğim fotoğraflarıma bakarken mutluluk uzak

Kötü filmler gibi dün gülüm tehlikeli

Bir ümit burnu zaten her gün

Ne kadar kalmak istesen de bir gün başlıyor göçün

Hak yerini buldu bak, ama sevinemedim bile bende heycan yok

Gömüp kaçmanın, ömrümü çalmanın bir karşılığı da yok

Yerini buldu hak ama sevinemedim bile bende hareket yok

Gömüp kaçmanın, ömrümü çalmanın bir karşılığı da yok