Categories: Şarkı Sözleri

Cem Karaca – Safinaz

Gün doğmadan uyandı kapıcı Kasım

Arandıda yaktı ilk Bafrasını

Sonra kalktı yaktı kaloriferi

Dışarda yaman bir ayaz vardı

Asiye karısı kızı Safinaz

Uyuyorlardı sessiz upuzun

Dün bütün gün on numarada çamaşırdaydılar

Ellerin kirini yuğmaktan yorgun

Yeni bir gün diye düşünmedi ki

Değişik ne olacaktı ki

Onca daire onca merdiven

Bakkala git ekmek al çöp dök çöp

Yaktı ocağı çayı demledi

Sonrada kaldırdı Asiyesini

Ben çıkıyorum dedi siparişlere

Gecikmesin kızı uyandır dedi

Asiye kadın zorla yekindi

Of dedi bir of anam anam

Kızım Safinaz kalk okul vakti

Daha çok uykum var uykum var anam

Güz günü dökülen yapraklar gibi

Öyle farksızca geçerken yıllar

Asiye temizlikte Kasım ın çıkta

Safinaz orta ikiye başlar.

Okusun tek taş çekerim sırtımda

Okusun kul olmasın ellere diyen Kasım

Geçikçe sınıfları Safinaz yıl sonunda

Kasılıyordu kapıcı Kasım kasım kasım

Herşeyin fiaı artıyordu ancak

Et, süt, bez, tuz vede yakacak

Ve kitap ve defter ve kalem ve açacak

Artmayan tek şey aylığıydı Kasımın

Artmayan tek şey aylığıydı ancak

Fiatlar artıyordu Kasımın ücreti sabit

Fiatlar artıyordu Safinaz okuyordu

Safinazın okuduğu kitaplar yazıyordu

Bir doktorun işçiden şerefli olduğunu

Fiatlar artıyordu Kasımın ücreti sabit

Kasımın ücreti fiatlara yetmiyordu

Birkaç ay daha dişini sıktı kapıcı Kasım

Safinaz artık okula gidemiyordu

Mecburdu artık Safinazda çalışmaya

Aile bütçesine katkıda bulunmaya

Okul önlüklerini ağlayarak çıkardı

Daha ondördünde fabrikaya başladı Safinaz

Gine erken kalkıyordu Safinaz sabahları

Her sabah geçerek o aynı sokakları

Kendi gibi insanlarla doldurup fabrikaları

Kendi gibilerine satıyorlardı yaptıkları malları

Safinaz ondördünde at gibi çalışıyor

Sendika yok sigorta yok iş güvenliğide yok

Safinaz haftasonları sinemaya gidiyor

Bekliyor o filmlerdeki o zengin bey çocuğunu

Kendinden büyük kızlar kuaföre gidiyor

Hafta sonları boyalar sürüyorlar yüzlerine

Pazartesileri localardan söz ediyorlar

Safinaz anlamadan bakıyor yüzlerine

Safinaz fotoroman okuyor Safinaz kupon kesiyor

Babası kader diyor piyango bileti alıyor

Günden güne yaşlanıyor dertleniyor anası

Safinaz eve erken gelmekten sıkılıyor

O aybaşı aylığından pudra aldı kendine

Bir çift uzun çorap topuklu ayakkabı

Pudrayı sürüp sürüp aynadan baktı yüzüne

Ve o hafta sonu eve biraz daha geç geldi

‘Bir emeklinin oğluyum adım Niyazi

Jön Niyazi de derler dostlar sağolsun

Lise sondan terk okul durumum

Fabrikada muhasebeye takılıyorum

Peder sağolsun levazımcıydı

Çok dostları vardı o zamanlardan

Eskiden yağ tüccarıymış şimdiki patron

Babamın dostuymuş o zamanlardan

Okulda çok çaktım matematikten

Şimdi matematikten buluyorum yolumu

Ne biçim dünya bu dinine yandığım

Aç bir ufak daha kafamızı bulalım

Ha onu diyordum abiler adım Niyazi, Jön Niyazide derler dostlar sağolsun geçenlerde bir yavru düştü fabrikaya mmm fıstık gibi ama adı biraz fazla Aysel değil Canan değil ya. Safinaz. Hoş hepsi naz olsa ne yazar geçenlerde karşılaştık iş çıkışında çaktım beykozu dedim. Haftasonu ha anlarsınya…..’ Bir kutu pudra sürmüş çıktıda geldi. Keh Keh Keh Keh.

Aylardan Ramazan Teravih sonrası

Namazdan dönene dek bekledi karısı

Gelince Kasım usul usul dokandı

Bu kızda bir haller var dedi Asiye

Kasım irkildi ‘Nola dedi’ nolabilirki?

Asiye sustu başını öne eğdi

Sonrada fısıldar gibi konuştu Asiye

Dün gece sayıklıyordu ‘Yapma Niyazi

Kasım dellendi fırladı yerinden

Tutup dövdü kızı Allah yarattı demeden

Hiç ağlamadı Safinaz öylece baktı babasına

O akşam çıktı gitti ve bir daha eve hiç dönmedi