İclal Aydın – Adam Kadın Ve Çocuk

adam önce kitapları topladı

kadın kapısı kapalı ağlıyordu

çocuk merdivenlerde zaman dursa istiyordu

bir ayrılığın üç dalıydılar

birikmiş ne varsa atma zamanıydı şimdi

çocuk merdivenlerin basamaklarını saydı

saçlarını çözdü bir daha ördü

kadın kapı kolunu tutmak, kapıyı açmak, adamın yanına gitmek istedi

adam resimleri ayırdı

bi ayakkabı kutusuna koydu

çocuk kapı ziline baktı

kadın duvardaki saate

adam açık olan pencereye..

bi ayrılığın üç kahramanıydılar

zaman durmuyor, adam kalmıyor, kadın engel olmuyordu

zaman duramıyor, adam kalamıyor, kadın engel olamıyordu….

çocuk buynundaki ipli anahtarla kapıyı açtı

çizgili defterinin arasından kuruttuğu gelincik çiçeğini aldı

kadın balkon kapısını açtı rüzgar perdeleri uçurdu

adamaçık pencereyi kapattı masanın örtüsünü düzeltti

bi ayrılığın üç adımıydılar

adam gitti, kadın kaldı, çocuk büyüdü

şimdi gelincik bir ayakkabı kutusunda siyah beyaz resimlerle birlikte ayakkabı kutusunun anısı çocuğun kilitli kalbindeler

bi ayrılığım üç resmiydiler;

adam, kadın ve çocuk

perdeler, kapı kolu ve merdiven

bir ayrılığın üç şahidiydiler……