Canfeza – Peri Tahtı

Dudağıma bal damladı,

Sigaram yanmadı, ben yanmadım, her şey yandı.

Kendi suçum dedim Azrail anladı, sen anlamadın

Bir yüreğim tamdı, artık yarım o da.

Kalbim dört oda, isminden tabelası vardı,

Yeşil bir bahçesi, beyaz bir köpeğim vardı

İsmi de ‘kar’dı, eridi…

Boş ver sen neyi konuşuyorsun, ben zoru sevmeyi sevgili saydım.

Gelmeyecek dediler, geceleri gündüze, gündüzü akşama sardım.

Ağırdı karnım, kaç para harcın? Ölüm burada mısın?

Yalan hasım, sevgi hasım, yirmi yaşım, beyaz başım…

Gel yaklaş yanıma bir şiir yazdım, istersen sana okurum.

Kraliçe ben sadık okurun istersen saçlarından aşkımı dokurum.

Yüzü yok güneşimin ismini telaffuz etmeye, bu yüzden hepiniz yok olun.

Basit bir rüyaya aşk maskesi takıp, özleme harlayan ateşime sokulun.

Yok mu başka yolu? Bitmesi şart mı?

Deniz karanlık, güneş bulandı, demek yalandı, zaman yamanmış,

Ayrılık varmış, her şey yanmış…

Senden vazgeçmekten korkuyorum, şarkılarım hissiz kalır

Beni tanımıyorsan parmaklarıma sor, beni benden iyice tanır…